Η εποποιία του John Wick #167

POP για τις Δύσκολες Ώρες

Υπάρχει ένας απόλυτος κυρίαρχος στα ταμεία της φετινής άνοιξης και το όνομά του είναι John Wick. Το POP για τις Δύσκολες Ώρες αναλύει ένα αληθινό ποπ κινηματογραφικό φαινόμενο την ώρα που το 4ο κεφάλαιο του franchise σαρώνει στο box office. Από τα ταπεινά ξεκινήματα του πρώτου John Wick, όταν δυο κασκαντέρ κι ένας Keanu Reeves σε (εμπορικά) πτωτική πορεία δημιούργησαν ένα από τα πιο αναπάντεχα χιτ των ‘10s, μέχρι το επικό (σε διάρκεια και σε εύρος) 4ο φιλμ, και λαμβάνοντας υπόψην όλα όσα έχουν έρθει ενδιάμεσα, η Ιωσηφίνα Γριβέα κι ο Θοδωρής Δημητρόπουλος αναλύουν τι είναι αυτό που κάνει αυτή τη σειρά ταινιών να ξεχωρίζει τόσο πολύ από κάθε άλλη περιπέτεια του σήμερα, και πώς εξελίχθηκε οργανικά σε ένα τεράστιο μπλοκμπάστερ. Ποιες σκηνές μάχες λατρεύουμε πιο πολύ και τι είναι αυτό που τις κάνει τόσο αρμονικές, σχεδόν ποιητικές στην κίνησή τους; Πώς κατάφεραν οι Stahelski και Leitch να στήσουν το πρωτότυπο John Wick σχεδόν από το τίποτα; Τι συνέβαινε τότε στο είδος της περιπέτειας, και πώς το John Wick το άλλαξε τελείως αποκτώντας σειρά από απογόνους και μιμητές; Γιατί οι action stars είναι όλοι μεγάλοι σε ηλικία; Γιατί ο Θοδωρής επιτίθεται από το πουθενά στον καημένο Christopher Nolan που απλά καθόταν κι έπινε τον καφέ του; Τι ιστορίες τρόμου ήρθε για να διηγηθεί η Ιωσηφίνα; Και τι σχέση έχουν με όλα το πώς κατασκευάζονται οι ψάθινες καρέκλες που έχουν οι ταβέρνες;