63. Münafikun suresi (Arapça: سورة المنافقين), Hasan Basri Çantay sesli meali KHMK

Kailar Podcastleri

münafıkların gerçek simasını resmetmekle birlikte, alamet ve nişanelerini zikrederek, Müslümanlara karşı yaptıkları komplolarla ilahi rahmet ve mağfiretten ve aynı zamanda Peygamber’in (s.a.a) duasından mahrum kaldıklarını konu edinmektedir. Bu sure lafız ve hacim bakımından mufassal surelerden olup Vakıa Suresi'nden sonra “اذا‌” (iza) ile başlayan surelerin ikincisidir. 180Harf Sayısı800 v t e Münafikun Suresi Bu sure, çoğu ayetlerinin münafıklar hakkında nazil olmasından ve onların sıfat, hal ve amellerinden bahsetmesinden dolayı “Münafikun Suresi” olarak adlandırılmıştır. İslam’da nifak ve münafıklar konusunun önemli bir yeri bulunmaktadır. Zira bundan dolayı da bu surenin konusu ve ismi olmuştur. Rivayette bu surenin Cuma namazının ikinci rekâtında okunması tavsiye edilmiş ve vurgulanmıştır. 11 ayetten oluştuğu noktasında hiçbir görüş ayrılığı bulunmayan bu sure, 180 kelime ve 800 harften ibarettir. Medeni olan bu sure Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 63. ve iniş tertibine göre ise, Kur’an’ın 104. suresidir. Münafikun Suresi lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden ve 28. cüzün hizblerinden bir kısmını teşkil etmekle birlikte, diğer surelere oranla daha kısadır. Bu sure Vakıa Suresi'nden sonra “اذا‌” ile başlayan surelerinin ikincisidir. Konuları Münafikun Suresi, münafıkların gerçek simasını tersim etmekle birlikte, alamet ve nişanelerini zikrederek, Müslümanlara karşı yaptıkları komplolarla, ilahi rahmet ve mağfiretten ve Hz. Peygamberin (s.a.a) duasından mahrum olduklarını konu edinmektedir. Bu surede ayrıca Allah’ın zikrinden gaflet etmenin etkenleri hatırlatılmakla birlikte, dünyevi ve fani yaşamın, mal, makam ve evlatların, Allah’a ibadet etmekten ve Allah’ı zikretmekten alıkoymaması gerektiğinden bahsetmektedir.[1] İniş Sebebi Münafikun Suresi'nin iniş sebebi hakkında Tefsir-i Kummi’de şu şekilde yazmaktadır: Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) gazvelerinden birinde sahabeden iki kişi arasında kuyudan su çekme konusunda anlaşmazlık çıktı ve tartışma sırasında Ensar’dan bir kişi yaralandı. Bu haberi duyan Abdullah b. Ubey, haddinden fazla öfkelendi ve Medine’ye döndüklerinde sığıntı olanları şehirden çıkarmakla tehdit etti.[3] Abdullah b. Ubey’in bu sözü, bir bakıma Muhacirleri Medine’den sürgün etmek anlamına geliyordu. Münafikun Suresi'nin sekizinci ayet-i kerimesinde şöyle beyan edilmektedir: Bu olaya şahit olan Zeyd b. Erkam, Abdullah’ın konuşmalarını Allah Resulü'ne (s.a.a) aktardı. Abdullah, Allah Resulü’nün (s.a.a) yanına giderek, Allah’ın birliğine ve Peygamber Efendimiz’in (s.a.a) peygamberliğine şehadet etti ve Zeyd’in söylediklerini yalanladı. Bundan kısa bir süre sonra Münafikun Suresi 1-8. ayet-i kerimeleri nazil oldu. [4] Fazilet ve Özellikleri Mecmau’l Beyan Tefsiri’nde Allah Resulü’nden (s.a.a) şöyle bir hadis-i şerif nakledilmiştir: Münafıkun Suresi’ni okuyan herkes, her türlü nifaktan temizlecektir. [5] “Sevabu’l Amal” kitabındaki diğer bir hadise göre, İmam Sadık (a.s), Cuma günü öğlen kılınan namazda Şiilere Münafıkun ve Cuma surelerini okumalarını tavsiye ederdi. Hadiste yazılana göre her kim bu düstura amel ederse, Allah Resulü’nün (s.a.a) amelini yapmış gibi olur ve bu kişinin mükafatı da cennet olur. [6] Bazı fakihlerin görüşüne göre Cuma namazının ikinci rekatında Münafıkun Suresi'ni okumak müstehaptır