Άνθρωποι Και Ιστορίες- Έρωτας Και Μερικά Φαινόμενα. Αγγελή Γεωργία Αφηγήτρια,ραδιοφωνική Παραγωγός,Podcaster, Συγγραφέας podcast

43:54

Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: https://angeligeorgiastoryteller.gr https://mithoikaipolitismoi.gr https://akougontasmetingeorgia.gr https://theatromeangeligeorgia.gr Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808 Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Τα τέκνα του Ανέμου, η κληρονομιά των χαρισμάτων χωρίς σεβασμό και ταπεινοφροσύνη. 18:53

πριν 4 μέρες18:53

18:53

Ο Αίολος ζούσε σ’ ένα φανταστικό πλωτό νησί την Αιολία. Πολλοί εικάζουν ότι βρισκόταν βόρεια της Σικελίας και το ταύτιζαν με το νησί Λιπάρα. Μάλιστα ήταν και ένας από τους σταθμούς του Οδυσσέα. Αίολος σημαίνει «ευκίνητος» και «πολύχρωμος», ήταν έξυπνος και πολυμήχανος είχε εφεύρει τα πανιά των πλοίων. Ήταν ευσεβής και δίκαιος και τιμούσε τους θεούς. Γι’ αυτό ο Ποσειδώνας τον έχρισε φύλακα όλων των ανέμων. Ο Αίολος ζούσε σ’ ένα παλάτι με τη γυναίκα του και τα 12 παιδιά του, έξι αγόρια και έξι κορίτσια που έχουν ζευγαρωθεί μεταξύ τους. Κρατάει όλους τους ανέμους φυλακισμένους σε μια σπηλιά και μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις τους αφήνει να βγουν μέσα από μια στενή δίοδο. Στην Οδύσσεια ο Αίολος φιλοξένησε τον Οδυσσέα για 30 μέρες. Του έδωσε οδηγίες για να γυρίσει στην Ιθάκη και του παρέδωσε τους ανέμους κλεισμένους σε ένα ασκί από τομάρι εννιάχρονου βοδιού που το έδεσε με ασημένιο νήμα. Γνωρίζουμε πως οι σύντροφοι του Οδυσσέα πίστεψαν ότι το ασκί έχει θησαυρούς και το άνοιξαν κρυφά εξαπολύοντας όλους τους ανέμους που βγήκαν με ορμή, έσκισαν τα πανιά και γύρισαν το πλοίο στην Αιολία ξανά. Ο Αίολος αρνήθηκε να βοηθήσει και δεύτερη φορά υποστηρίζοντας πως τους έχουν καταραστεί οι θεοί. Ένας από τους γιούς του Αίολου ήταν ο Σίσυφος ήταν πρότυπο εξυπνάδας και πονηριάς. Κληρονόμησε το χάρισμα της ευφυίας από τον θεϊκό πατέρα του και το χρησιμοποίησε για βδελυρούς σκοπούς. Πανούργος καθώς ήταν επιδόθηκε σε κλεψιές κυρίως. Έκλεβε ζώα αλλά και πλούσιους ταξιδιώτες που τους ξεγελούσε με όμορφα λόγια, τους φιλοξενούσε στο παλάτι του και αφού τους λήστευε τους έδενε σ’ έναν πάσσαλο και τους συνέτριβε πετώντας τους πέτρες. Μεθυσμένος από τη δύναμη που είχε και την ατιμωρησία, σκέφτηκε να ξεγελάσει τους θεούς. Όταν ο Δίας έκλεψε μια όμορφη κοπέλα από τον πατέρα της, την έκρυψε κάπου με ασφάλεια και είπε στον Σίσυφο που ήταν η κρυψώνα. Κι ενώ υποσχέθηκε στον Δία ότι θα το κρατούσε μυστικό, με αντάλλαγμα ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από τον πατέρα της κοπέλας πρόδωσε αμέσως τον πατέρα των θεών. Ο Δίας φυσικά επίλεξε την θανατική ποινή για τον Σίσυφο. Ο Σίσυφος όμως πάλι ξεγέλασε τους θεούς κι αυτή τη φορά τον άρχοντα του κάτω κόσμου, τον Άδη. Τον έδεσε και τον έκλεισε σ’ ένα μπουντρούμι με άσχημα αποτελέσματα. Οι άνθρωποι δεν πέθαιναν με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Περισσότερο ενοχλήθηκε ο Άρης ο θεός του πολέμου, αφού σε ολόκληρο τον κόσμο οι άντρες σκοτωνόντουσαν στη μάχη και ευθύς ζωντάνευαν ξανά και έπιαναν τα όπλα. Τελικά ο Άρης ελευθέρωσε τον Άδη και οι δύο θεοί έστειλαν κακήν κακώς τον Σίσυφο στον κάτω κόσμο. Όμως ο Σίσυφος δεν ήταν από τους ανθρώπους που έχαναν και σκέφτηκε ένα πανούργο τέχνασμα πάλι. Όταν έφτασε στο βασίλειο των νεκρών πήγε αμέσως στην Περσεφόνη και παραπονέθηκε πως ήταν ακόμα ημιθανής και άταφος και πως ήταν απαραίτητο να γυρίσει πάλι στον πάνω κόσμο να κανονίσει την κηδεία του. Η κόρη της Δήμητρας, ευαίσθητη καθώς ήταν, τον πίστεψε και του επέτρεψε να γυρίσει. Ο Σίσυφος ήρθε πάλι στον κόσμο των θνητών χωρίς καμιά πρόθεση να γυρίσει και συνέχισε τη ζωή του όπως ακριβώς ήταν πριν, χωρίς να συνετιστεί από το πάθημά του. Δεν ξέφυγε όμως από το αετίσιο μάτι του Δία, που μόλις τον είδε και έμαθε τι είχε κάνει κατέφυγε στα μεγάλα μέσα: έστειλε τον Ερμή που ήταν πιο έξυπνος (πάντα υπάρχει κάποιος πιο έξυπνος να μην το ξεχνάμε) να τον αναγκάσει να συναντήσει την καθορισμένη του τύχη. Οι κριτές των νεκρών, Ραδάμανθυς και Μίνωας, επέβαλλαν την πιο ταιριαστή τιμωρία σ’ έναν απατεώνα όπως ο Σίσυφος, που επιπλέον είχε σκοτώσει άσπλαχνα τόσους ανθρώπους όσο ζούσε. Τοποθέτησαν έναν τεράστιο βράχο μπροστά του σε μια απότομη πλαγιά και τον υποχρέωσαν να τον σπρώχνει ως την κορυφή για να μην τον πλακώσει. Του είπαν πως αν κατάφερνε να κυλήσει τον βράχο ως την κορυφή και τον ρίξει στην απέναντι πλευρά θα τελείωνε το μαρτύριο του. Φυσικά τον ξεγέλασαν, όπως άλλωστε και ο ίδιος έκανε στη ζωή του, ξεγελούσε τους πάντες. Ήταν αδύνατον να το κατορθώσει αυτό γιατί ο βράχος ήταν βαρύς και τεράστιος και έτσι όταν έφτανε στην κορυφή του ξέφευγε και τον παρέσερνε στη βάση του λόφου. Αυτό ήταν το μαρτύριό του ως το τέλος του χρόνου. Ο γιός του Σίσυφου, ο Γλαύκος κληρονόμησε επίσης την ευφυία του παππού Αίολου που όμως δεν διαχειρίστηκε με σύνεση. Ήταν ιππέας και διέπραξε ύβρη κατά της θεάς Αφροδίτης όταν δεν άφηνε τις φοράδες του να ζευγαρώσουν ελπίζοντας ότι θα τις κάνει πιο δυνατές και γρήγορες όταν λάμβαναν μέρος σε αρματοδρομίες. Ως γνωστόν η θεά Αφροδίτη ήταν ενάντια σε κάθε βεβήλωση της φύσης κυρίως από την ανθρώπινη ραδιουργία, έτσι εξοργίστηκε μ΄ αυτήν την πρωτάκουστη βιαιότητα του Γλαύκου. Φρόντισε να οδηγήσει τις φοράδες έξω από τον σταύλο και τις έβαλε να βοσκήσουν ένα ειδικό χορτάρι. Την επόμενη μέρα που ο Γλαύκος έζεψε τα άλογα στο άρμα του εκείνα αφήνιασαν και ανέτρεψαν το άρμα τον παρέσυραν στο έδαφος και εκεί τον κατασπάραξαν ζωντανό! Ο Γλαύκος τιμωρήθηκε με φρικτό τρόπο για την επιζήμια επέμβαση στη φύση που είχε διαπράξει. Σίγουρα ποτέ κανένας θνητός δεν γλίτωσε και επειδή οι μύθοι είναι αντιγραφή της πραγματικότητας, όλοι όσοι επεμβαίνουν στη φύση με άσχημο τρόπο, αργά ή γρήγορα πληρώνουν αυτό το λάθος. Έχουμε πλήθος παραδειγμάτων και δυστυχώς θα έχουμε στο μέλλον και άλλα. Ο Βελλερεφόντης γιος του Γλαύκου, ήταν ένας νέος με εξαιρετική ομορφιά και γενναιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι όμορφοι άνθρωποι είναι ευλογημένοι από τους θεούς. Φυσικά ο Βελλερεφόντης είχε κληρονομήσει την ευστροφία και την εφευρετικότητα του προπάππου του, του Αίολου, τον ατίθασο χαρακτήρα του παππού Σίσυφου αλλά και την αλαζονεία του πατέρα του Γλαύκου. Όμως οι άνθρωποι με τόσα χαρίσματα αν δεν έχουν σύνεση, ταπεινοφροσύνη, σεβασμό, αυτοπειθαρχία και πόθο να βελτιωθούν έχουν τραγικό τέλος. Ο λαός έχει μια έκφραση γι’ αυτό: «Έχει όλα τα μπαλαντέρ της τράπουλας αλλά έχασε την παρτίδα». Το πρώτο έγκλημα του Βελλερεφόντη, ήταν κατά του αδερφού του. Μάλωσαν και λογόφεραν έντονα και πάνω στον ανεξέλεγκτο θυμό του τον σκότωσε. Όταν κατάλαβε τι έκανε τρομοκρατήθηκε και μετάνιωσε αλλά ήταν πλέον αργά. Άρχισε να περιπλανιέται σε πολλές χώρες γιατί ένιωθε πως δεν μπορούσε να χωρέσει πουθενά μετά από ένα τέτοιο φρικτό έγκλημα. Κάποια στιγμή έφτασε στην Τίρυνθα και εκεί τον πρόσεξε η βασίλισσα Άντεια και σύζυγος του Προίτου. Η Άντεια ένιωσε πόθο γι’ αυτόν τον όμορφο νεαρό άντρα και τον πλησίασε για να γίνει εραστής της. Ο Βελλερεφόντης φοβήθηκε τις συνέπειες από μια τέτοια σχέση και αρνήθηκε προκαλώντας την οργή της βασίλισσας που ίσαμε εκείνη τη στιγμή κανείς δεν της είχε αρνηθεί τίποτα. Εξοργισμένη και ταπεινωμένη η Άντεια κατέφυγε στην γνωστή τακτική, δηλαδή τον κατηγόρησε στον άντρα της ότι προσπάθησε να τη βιάσει. Ο βασιλιάς όμως δίστασε να τιμωρήσει με θάνατο έναν ικέτη, ήταν ενάντια στην ηθική αυτό το ατόπημα. Ήξερε ότι αν το έκανε θα γινόταν το θύμα των Ερινυών που θα ζητούσαν εκδίκηση. Έτσι μετέθεσε την ευθύνη στον πεθερό του τον Ιοβάτη, βασιλιά της Λυκίας. Τον έστειλε να δικαστεί εκεί μ΄ ένα σφραγισμένο γράμμα που έλεγε: «Σε παρακαλώ, απάλλαξε τον κόσμο από τον κάτοχο της επιστολής. Προσπάθησε να βεβηλώσει την γυναίκα μου και κόρη σου». Ο βασιλιάς της Λυκίας έστειλε τον νεαρό σε μια σειρά επικίνδυνων αποστολών με σκοπό να σκοτωθεί μόνος του. Ο πρώτος άθλος ήταν να σκοτώσει τη Χίμαιρα, ένα μυθικό τέρας με τρία κεφάλια, σώμα λιονταριού, γίδας και φιδιού και έβγαζε φωτιές από τη μύτη κατακαίγοντας τα πάντα. Η Χίμαιρα ήταν γέννημα του Τυφώνα και της Έχιδνας. Ο Βελλερεφόντης όπως προανέφερα ήταν ευφυής και πολυμήχανος όπως όλοι οι άντρες της γενιάς του. Έτσι ζήτησε τη συμβουλή ενός μάντη που αφού είδε του κινδύνους του έδωσε ένα τόξο, μια φαρέτρα με βέλη και ένα ακόντιο που αντί για μύτη είχε ένα τεράστιο κομμάτι μόλυβδο. Κατόπιν του έδωσε οδηγίες πώς να πιάσει τον πανέμορφο Πήγασο, το θεϊκό φτερωτό άλογο που ήταν γιος της Μέδουσας από τον βιασμό της από τον Ποσειδώνα. Του είπε σε ποια πηγή πίνει νερό και ξεκουράζεται και ποια ήταν η κατάλληλη τακτική να του περάσει χαλινάρια και να το καβαλήσει για να το ημερέψει. Μόνο με τον Πήγασο θα μπορούσε να πλησιάσει τη Χίμαιρα και να την κατατροπώσει. Ο Βελλερεφόντης τα έπραξε όλα αυτά και πλησίασε τη Χίμαιρα μπήγοντας στον λαιμό της το ακόντιο με τον μόλυβδο. Από την θερμοκρασία έλιωσε αμέσως το μέταλλο, χύθηκε στα πνευμόνια της και πέθανε από πνιγμό. Όμως οι δοκιμασίες δεν τελείωσαν εδώ. Γυρίζοντας αντιμετώπισε τις Αμαζόνες και νίκησε επίσης τον άγριο λαό πολεμιστών, τους Σόλυμους. Ο Βελλερεφόντης επιστρέφοντας από την επιτυχή διεκπεραίωση των τριών άθλων που του έθεσε ο Ιοβάτης, έπεσε σε ενέδρα από επίλεκτους σωματοφύλακες του βασιλιά που τους έστειλε να τον εξοντώσουν. Ο Βελλερεφόντης μετά από μια δύσκολη μάχη τους σκότωσε όλους. Τότε ο Ιοβάτης κατάλαβε ότι ο Βελλερεφόντης είχε θεϊκή καταγωγή και όχι μόνο σταμάτησε τις προσπάθειες να τον σκοτώσει αλλά τον έχρισε και διάδοχό στον θρόνο της Λυκίας και του έδωσε την κόρη του για σύζυγο. Άλλη παραλλαγή του μύθου λέει ότι ο Βελλερεφόντης επέστρεψε στην Τίρυνθα, προσποιήθηκε ότι ήταν ερωτευμένος με την Άντεια, την παρέσυρε, την ανέβασε στον Πήγασο και μόλις έφτασαν ψηλά στον ουρανό την γκρέμισε στη θάλασσα κοντά στη Μήλο τιμωρώντας την για τις δοκιμασίες που υπέφερε εξαιτίας της. Ως εκείνη τη στιγμή ο Βελλερεφόντης κατάφερε να χρησιμοποιήσει την ευφυΐα που κληρονόμησε από την γενιά του για την πρόοδο και την εξέλιξη του από έναν φονιά και περιπλανώμενο ικέτη σε βασιλιά. Όμως η αλαζονεία του φούντωσε παντοδύναμη και μεθυσμένος από την ψευδαίσθηση της εξουσίας, πίστεψε ότι μπορούσε να γίνει ομοτράπεζος των θεών. Ξέχασε πως στον Όλυμπο οι θνητοί ανεβαίνουν μόνο όταν το επιτρέψουν οι θεοί και άρχισε να καλπάζει με τον Πήγασο προς το παλάτι των θεών. Ο Δίας βλέποντας την ανάρμοστη συμπεριφορά του, έστειλε μια μύγα να τσιμπήσει τον Πήγασο. Το άλογο τρόμαξε και τον πέταξε στο κενό και σκοτώθηκε. Έτσι η γενιά του ανέμου έληξε άδοξα. Πέραν από το προφανές – τα αποτελέσματα της πονηριάς, της αλαζονείας και της ύβρεως- ο μύθος έχει και άλλες προεκτάσεις. Όσο και αν έχει αποδείξει η επιστήμη ότι μερικά χαρακτηριστικά, όπως η ευφυία, είναι κληρονομικά αυτό που προέχει είναι να χρησιμοποιούμε τα αυτά τα χαρίσματα με ωριμότητα και ηθική. Δυστυχώς όμως αυτές οι δύο αξίες δεν κληρονομούνται αλλά εξαρτώνται από το οικογενειακό περιβάλλον που μεγαλώνει κάθε άνθρωπος και από την προσωπικότητά του, όπως αυτή πλάθεται από τα προσωπικά βιώματα. Αν κάποιος δεν διδαχτεί την αξία σε ό,τι είναι κρυμμένο στη ζωή, από την οικογένεια του οφείλει να το μάθει σαν ενήλικας πλέον. Αλλιώς ο άνθρωπος μπορεί να έχει χαρίσματα αλλά θα χάσει στη ζωή του τα πάντα. Έχουμε άπειρα παραδείγματα ανθρώπων με μεγάλο δείκτη ευφυίας, με μόρφωση, με περιουσία που καταλήγουν ρακένδυτοι περιπλανώμενοι χωρίς να κατορθώσουν τίποτα σπουδαίο στη ζωή τους αλλά ούτε τα ευκόλως εννοούμενα. Ναι, οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στην κληρονομικότητα των χαρισμάτων και υπέθεταν πως ο ένας απόγονος των θεών και των ημίθεων θα έχει την ίδια ευτυχή κατάληξη, την αιώνια ζωή και την άνοδο στον Όλυμπο. Δυστυχώς όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Οι θνητοί με θεϊκή καταγωγή ναι μεν κληρονομούσαν όλες τις χάρες, ευφυία, ανδρεία, ταλέντα, έφεση στις τέχνες, το χάρισμα της προφητείας κ.α. αλλά όταν πρόσβαλλαν τους θεούς, αν δεν έδειχναν δηλαδή ευγνωμοσύνη, ταπεινοφροσύνη, σύνεση, αγάπη, τότε οι ίδιοι και μόνο οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι για το κακό τους τέλος, όπως οι απόγονοι του Αίολου εν προκειμένω. Ο Αίολος ήταν ημίθεος αλλά και το πνεύμα του ανέμου, ανταμείφθηκε για την ευσέβειά του από τους θεούς. Ο γιος του όμως ο Σίσυφος δεν έχει συνείδηση και έχει μια τρομακτική αιώνια τιμωρία γι’ αυτό. Όπως και ο γιός και ο εγγονός του επίσης. Πως λοιπόν μπορούμε να παρέχουμε στα παιδιά μας ένα πλαίσιο αξιών μέσα από το οποίο θα αναπτύξουν τα ταλέντα τους χωρίς να υποπέσουν στο μέγα σφάλμα της αλαζονείας και στην πλάνη του μεγαλείου; Είναι δίκοπο μαχαίρι αυτή η δύσκολη δουλειά. Γιατί αν είναι πολύ αυστηρό το πλαίσιο θα καταπνίξει το ταλέντο. Από την άλλη η ασυδοσία και η παντελής έλλειψη μέτρου θα οδηγήσει στον υποβιβασμό ή την κακοποίηση των έμφυτων χαρισμάτων. Δύσκολη υπόθεση να βρεθεί το μέτρο. Δύσκολη η δουλειά των γονιών κα βαρύ το τίμημα της γονεϊκότητας. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό στην ιστορία των απογόνων του Αίολου είναι πως οι πατέρες είναι απόντες και δεν βοηθάνε στον σχηματισμό του κατάλληλου πλαισίου. Τα χαρίσματα είναι μεν κληρονομικά όμως δεν υπάρχει κάποια σχέση στοργής και υποστήριξης μέσα από την οποία θα συνειδητοποιήσουν τα παιδιά τα όριά τους. Ο Αίολος απασχολημένος με τους ανέμους του αφήνει μόνο τον Σίσυφο. Ο Σίσυφος έχει προτεραιότητα την κλεψιά και την εξαπάτηση και δεν ασχολείται με τον Γλαύκο. Ο Γλαύκος πάλι απορροφημένος με τις αρματοδρομίες παραγκωνίζει το μεγάλωμα του Βελλερεφόντη. Και ο Βελλερεφόντης ο πλέον χαρισματικός της γενιάς του και αυτός που μοιάζει περισσότερο στον προπάππου του τον Αίολο είναι αδύνατον να συγκρατηθεί γιατί απλούστατα κανείς δεν του το δίδαξε. Έπρεπε να δολοφονήσει τον αδερφό του για να καταλάβει πως δεν μπορεί να διαχειριστεί τον θυμό του. Είναι πλέον ενήλικος και είναι φοβερά δύσκολο να το πετύχει. Στις κρίσιμες στιγμές αντιστάθηκε στα τεχνάσματα και τις δοκιμασίες που υποβλήθηκε αλλά δεν είχε την πολυτέλεια της προσωπικής μεγαλοσύνης. Με λίγα λόγια αυτή η έξυπνη αλλά αλαζονική οικογένεια μας διδάσκει πολλά. Την προσωπική επιλογή του δρόμου ζωής, την υπευθυνότητα, την ωριμότητα να χρησιμοποιούμε τα χαρίσματά μας για το καλό το δικό μας αλλά και της ανθρωπότητας, την καταλυτική δύναμη της ευγνωμοσύνης, την αναγνώριση ότι δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου, την κατανόηση του ενός και μοναδικού συμπαντικού νόμου: ό,τι δίνεις παίρνεις σ’ αυτήν τη ζωή. Όλοι έχουμε ταλέντα καθώς και την ικανότητα να τα χρησιμοποιήσουμε για καλό ή για κακό. Ίσως τα ταλέντα μας να είναι προϊόν ενός ενθαρρυντικού περιβάλλοντος ή ίσως μέρος της κληρονομιάς μας από γενιά σε γενιά, όπως ακριβώς τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μας. Κατά τη γνώμη μου ισχύουν και τα δυο. Όπως και να έχει η ιστορία μάς έχει διδάξει πως η ευφυία χωρίς σεβασμό για την σημασία και την αξία των άλλων αποδεικνύεται χάρισμα που καταστρέφει τον κάτοχό του. Οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν μεγάλη σημασία στον σεβασμό στους θεούς αλλά κάτι τέτοιο δεν απαιτεί κάποιο θρησκευτικό πλαίσιο, αν και όλες οι θρησκείες μοιάζουν σ’ αυτόν τον κώδικα επικοινωνίας με το θείο. Αυτό που μας διδάσκουν οι πρόγονοί μας είναι η ευσέβεια στη ζωή, στην ενότητά της και η επίγνωση της αξίας όλων των ζωντανών πλασμάτων. Οι θεοί δεν είναι τίποτα άλλο από σύμβολα των πολλών πλευρών της ίδιας της ζωής. Ο Βελλερεφόντης μας διδάσκει πως όσο και ικανοί να είμαστε δεν μπορούμε να εποφθαλμιούμε τον «Όλυμπο» αλλά να χρησιμοποιούμε όσο ζούμε τα χαρίσματα μας με σεβασμό και ταπεινοφροσύνη. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: https://angeligeorgiastoryteller.gr https://mithoikaipolitismoi.gr https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr https://akougontasmetingeorgia.gr https://syzitontasmetingeorgia.gr https://theatromeangeligeorgia.gr Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Ο μύθος του Πύραμου και της Θίσβης - Αποσυμβολισμός και Ψυχολογικές Προεκτάσεις. 15:15

πριν 5 μέρες15:15

15:15

Ένας μύθος «προάγγελος» του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Ο Πύραμος και η Θίσβη ήταν ερωτευμένοι, αλλά οι οικογένειές τους απαγόρευαν την ένωσή τους. Αυτή η παλιά ιστορία, έγινε της μόδας ακόμα και στα θρηνητικά τραγούδια του Μεσαίωνα καθώς και πολλοί ποιητές σε πολλές εποχές έκαναν υπαινιγμούς σε αυτήν την περιπέτεια, ο Σαίξπηρ για παράδειγμα εμπνεύστηκε τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα αλλά υπάρχουν και αναφορές στο έργο του «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας». Στην ιστορία αυτή υπάρχει τόσο μυθολογικό όσο και υπερφυσικό στοιχείο. Είναι μια από τις πιο γνωστές αρχαίες ελληνικές τραγωδίες που σχετίζεται με την έννοια της τραγικής αγάπης και της απόλυτης αφοσίωσης. Η ιστορία αυτή αναδύεται μέσα από την αντίθεση μεταξύ της εικονικής αγνότητας του έρωτα και της μοίρας που ενδεχομένως να τον καταστρέψει. Αν και ο μύθος περιλαμβάνει μια απλή ιστορία που τείνει προς την καταστροφή, ο αποσυμβολισμός του, καθώς και οι ψυχολογικές του προεκτάσεις, είναι βαθύτατες και μιλούν για τα όρια του ανθρώπινου ψυχισμού, της συναισθηματικής εξάρτησης και των απογοητεύσεων του έρωτα. Η Ιστορία του Πύραμου και της Θίσβης Ο μύθος του Πύραμου και της Θίσβης προέρχεται από την Ανατολική Μυθολογία (κυρίως την περσική και τη Βαβυλωνιακή παράδοση) και έχει διαφοροποιήσεις σε διάφορες εκδοχές. Στη πιο δημοφιλή εκδοχή της, οι δύο νέοι, ο Πύραμος και η Θίσβη, ήταν ερωτευμένοι και ζούσαν σε γειτονικά σπίτια. Οι οικογένειές τους, όμως, ήταν αντίπαλοι και δεν ήθελαν να επιτρέψουν την ένωση τους. Έτσι, οι νέοι καταφεύγουν στην κρυφή επικοινωνία και συνεννοούνται να συναντηθούν σε έναν τάφο έξω από την πόλη, κοντά σε μια βελανιδιά. Ωστόσο, κατά την αναμονή της Θίσβης, εμφανίζεται ένα λιοντάρι και, τρομοκρατημένη, η Θίσβη το ‘βαλε στα πόδια και αφήνει το πέπλο της πίσω. Το λιοντάρι ξέσκισε με τα γαμψά του νύχια το πέπλο. Η Θίσβη βρισκόταν χωμένη σ΄ ένα βαθούλωμα ενός βράχου τρέμοντας από τον φόβο της. Όταν ο Πύραμος φτάνει και βρίσκει το ρούχο, πιστεύει ότι η Θίσβη έχει πεθάνει, θύμα του άγριου θηρίου. Έτσι αυτοκτονεί με το σπαθί του, δεν θέλει να ζήσει χωρίς τη γυναίκα που λατρεύει. Όταν η Θίσβη επιστρέφει και βλέπει το σώμα του Πύραμου, παίρνει το ματωμένο σπαθί και αυτοκτονεί κι αυτή. Το αίμα των δύο νέων ανακατεύτηκε και πλημύρισε τη γη. Σ’ εκείνο το σημείο υπήρχε μια μουριά που έκανε λευκούς καρπούς , αλλά επειδή οι ρίζες της ποτίστηκαν με το αίμα των δυο εραστών άρχισε να βγάζει κόκκινα μούρα, σαν το αίμα τους. Άλλες παραδόσεις λένε πως ο Πύραμος έγινε ποταμός και η Θίσβη πηγή που βρισκόταν στην Κιλικία. Οι δύο νέοι είναι τελικά ενωμένοι στον θάνατο, μια αλληγορία της αιώνιας αγάπης που υπερβαίνει τη ζωή και τον θάνατο. Αποσυμβολισμός του Μύθου: Ο Έρωτας και η Ώρα της Μοίρας: Ο έρωτας του Πύραμου και της Θίσβης είναι τραγικός ακριβώς επειδή η αγάπη τους είναι εξαιρετικά αθώα και αγνή, αλλά παρόλα αυτά ανατρέπεται από τη μοίρα. Η μοίρα τους φαίνεται να είναι καταδικασμένη και τα δύο πρόσωπα οδηγούνται στον θάνατο χωρίς να φταίνε, μόνο και μόνο επειδή οι εξωτερικές συνθήκες (οι οικογένειες, η κοινωνία) είναι εναντίον τους. Η αγάπη τους αναγνωρίζεται ως μια δύναμη που αντιστέκεται στη λογική και την κοινωνία, αλλά η καταστροφή τους δείχνει την ανικανότητα του ανθρώπου να ελέγξει τη μοίρα του. Η Συμβολική Ένωση στον Θάνατο: Ο θάνατος του Πύραμου και της Θίσβης είναι η απόλυτη ένωση του έρωτα, αφού μετά το θάνατό τους οι δύο είναι ενωμένοι, χωρίς να υπάρχουν κοινωνικά όρια ή αντιφάσεις. Ο θάνατος εδώ δεν είναι απλώς τραγικός, αλλά συμβολίζει την ιδέα της αιώνιας αγάπης, που δεν εξαρτάται από τις συνθήκες της ζωής, αλλά βρίσκεται πέρα από αυτές, στην ενότητα που προσφέρει η θυσία. Η Λανθασμένη Αντίληψη: Η λανθασμένη αντίληψη του Πύραμου για τον θάνατο της Θίσβης, καθώς και η αυτοκτονία της Θίσβης όταν ανακαλύπτει το σώμα του, αντανακλά μια κοινή ψυχολογική σύγκρουση: την αδυναμία του ανθρώπου να δει την πραγματικότητα με καθαρή ματιά και τη σύγχυση που προκαλεί η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Η αντίδραση τους είναι υπερβολική, καθώς η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική από την αντίληψή τους. Η Αγάπη ως Καταναγκαστικός Παράγοντας: Η αγάπη του Πύραμου και της Θίσβης αποτυπώνει μια έντονα ιδεαλιστική και υπερβατική αγάπη, που μπορεί να καταλήξει στην καταστροφή αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να ισχυροποιηθεί από την πραγματικότητα. Η αδυναμία τους να επικοινωνήσουν σωστά ή να συνειδητοποιήσουν την αλήθεια πριν από το δραματικό τέλος τους καταδεικνύει την προβληματική φύση της συναισθηματικής εξάρτησης και της αδυναμίας να αντιμετωπιστούν οι κρίσεις της ζωής με ψυχραιμία. Ψυχολογικές Προεκτάσεις: Η απελπισία και η παρορμητικότητα των ερωτευμένων, καθώς και η μοιραία δύναμη των παρεξηγήσεων. Η Επιθυμία για Απόλυτη Ενότητα και Συνεξέλιξη: Ο μύθος δείχνει την ανθρώπινη επιθυμία να επιτύχει απόλυτη ένωση με το αγαπημένο πρόσωπο. Ωστόσο, η υπερβολική προσκόλληση στην ανάγκη της συναισθηματικής ολοκλήρωσης μέσω του άλλου ατόμου μπορεί να καταλήξει σε καταστροφή. Αυτή η έντονη εξάρτηση και η ανάγκη να είναι κανείς μαζί με τον άλλον, ακόμη και μετά τον θάνατο, αντανακλά την ανώριμη συναισθηματική προσκόλληση και την αδυναμία του ατόμου να αποδεχτεί τις αντιφάσεις της πραγματικότητας. Η Καταστροφή από την Εσφαλμένη Αντίληψη: Ο μύθος μπορεί να ερμηνευτεί ως σύμβολο της ψυχολογικής διαταραχής που προκαλείται από την αντίληψη της πραγματικότητας και τη σύγχυση της σκέψης. Η αυτοκτονία των δύο εραστών δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της θλίψης, αλλά και της αδυναμίας τους να κατανοήσουν τη ζωή χωρίς να δίνουν απόλυτη εξουσία στην ιδέα του «αγίου έρωτα». Είναι η αδυναμία να υπάρξουν χωρίς να χρειάζεται η εξωτερική ολοκλήρωση του άλλου προσώπου. Η Αντίφαση της Αγάπης και του Θανάτου: Ένας βασικός ψυχολογικός παράγοντας στον μύθο είναι η αντίφαση της αγάπης και του θανάτου. Στην ψυχολογία, αυτή η αντίφαση μπορεί να αναφέρεται στην άβυσσο που μπορεί να υπάρχει μέσα στην ανθρώπινη ψυχή μεταξύ της ανάγκης για επαφή με τους άλλους και της αναπόφευκτης ανάγκης να αντιμετωπίσουμε τη θνητότητά μας. Η αγάπη που εκφράζεται μέσω του θανάτου εδώ μπορεί να εξηγηθεί ως μια ψυχολογική αποδοχή της τραγωδίας του να ζεις με την αίσθηση του πεπερασμένου. Ο μύθος του Πύραμου και της Θίσβης μιλά για την τραγικότητα του ανθρώπινου ψυχισμού και τις αντιφάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, όπου η ανάγκη για ένωση και ολοκλήρωση μέσω της αγάπης μπορεί να οδηγήσει σε ψυχολογική καταστροφή όταν δεν υπάρχει ρεαλιστική εκτίμηση των συνθηκών και της πραγματικότητας. Ο μύθος αντανακλά την επιθυμία για αγάπη, αλλά και την αντίφαση της ανθρώπινης ύπαρξης, όπου το όνειρο της απόλυτης αγάπης μπορεί να καταλήξει στην τραγωδία. Η Ψυχολογία της Αυτοκτονίας στον Μύθο του Πύραμου και της Θίσβης: Η αυτοκτονία και των δύο εραστών μπορεί να αναλυθεί μέσω διάφορων ψυχολογικών μηχανισμών που σχετίζονται με την απώλεια, την αντίληψη της πραγματικότητας και την ανικανότητα αποδοχής της θνητότητας. Αυτοκτονία ως Απόρροια Απογοήτευσης και Τραυματικής Απώλειας: Όταν ο Πύραμος βρίσκει το πέπλο της Θίσβης, το οποίο έχει γεμίσει με αίμα λόγω της επίθεσης από το λιοντάρι, πιστεύει ότι η αγαπημένη του έχει πεθάνει. Η απογοήτευση και η απόλυτη θλίψη από την απώλεια της Θίσβης τον οδηγούν σε μια πράξη απελπισίας: αυτοκτονεί χωρίς να κατανοεί την αληθινή κατάσταση. Η συναισθηματική αναστάτωση που τον καταλαμβάνει τον παρασύρει σε μια πράξη χωρίς επιστροφή. Η συναισθηματική του κατάσταση είναι τόσο έντονη που δεν υπάρχει χρόνος ή ικανότητα να σκεφτεί τη δυνατότητα λανθασμένης αντίληψης ή να δει άλλες λύσεις στην κατάσταση. Αυτοκτονία ως Αντίδραση στην Ανικανότητα Αποδοχής της Πραγματικότητας: Όταν η Θίσβη επιστρέφει και βλέπει τον Πύραμο νεκρό, η αντίδραση της είναι επίσης υπερβολική και καταστρεπτική. Η θλιβερή έκπληξη και η τραγική συνειδητοποίηση της απώλειας την οδηγούν στην αυτοκτονία, χωρίς να επιτρέπει στον εαυτό της να σκεφτεί ή να δει αν υπάρχει άλλος τρόπος να χειριστεί την τραγωδία. Στην ψυχολογία, αυτό εκφράζει τη διαταραγμένη αντίληψη της πραγματικότητας που μπορεί να προκύψει σε μια κατάσταση ψυχικής κατάρρευσης: η αδυναμία να διαχωρίσει την πραγματικότητα από τη συναισθηματική ανάγκη για ένοχη λύτρωση. Αυτοκτονία ως Σχέδιο Συλλογικής Ένωσης: Ο θάνατος και η αυτοκτονία τους, μπορούν να ερμηνευθούν και ως μια συμβολική πράξη της αιώνιας ένωσης των δύο εραστών. Στην ψυχολογία της συναισθηματικής εξάρτησης, η αυτοκτονία μπορεί να φανεί ως μια υπερβολική προσπάθεια διατήρησης της σχέσης ακόμη και πέρα από τον θάνατο. Το ιδανικό του «εκείνοι οι δυο θα είναι πάντα μαζί» φαίνεται να παρακινεί και τους δύο να υπερβούν τη ζωή και να επιδιώξουν την απόλυτη συνένωση στον θάνατο. Πρόκειται για έναν υπερβολικό δεσμό που αντικατοπτρίζει την ανικανότητα αποδέσμευσης από την ανάγκη για ολική ολοκλήρωση μέσω του άλλου. Η Ψυχολογία της Απώλειας και της Τραγωδίας: Όπως το θλιβερό στοιχείο της ιστορίας προδίδει, η ψυχολογία της απώλειας είναι κυρίαρχη. Ο θάνατος του άλλου συντρόφου γίνεται μια συναισθηματική καταστροφή τόσο ισχυρή, που αφαιρεί κάθε άλλο περιθώριο σκέψης ή αντίδρασης. Εδώ, η αυτοκτονία υπογραμμίζει την ανικανότητα του ατόμου να διαχειριστεί την απώλεια και την εσωτερική αποσύνθεση που ακολουθεί την καταστροφή του πιο πολύτιμου συναισθηματικού δεσμού. Άλλες Πτυχές της Σχέσης των Πύραμου και Θίσβης: Η σχέση τους, αν και εκδηλώνεται με έναν ιδεαλιστικό και αθώο τρόπο, είναι γεμάτη με συναισθηματική ένταση και αντιφάσεις που υπογραμμίζουν την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες του ανθρώπινου ψυχισμού. Η Τραγικότητα του Απαγορευμένου Έρωτα: Η σχέση του Πύραμου και της Θίσβης έχει μια βαθιά τραγική διάσταση, καθώς ο έρωτάς τους είναι απαγορευμένος και υποκείμενος σε κοινωνικούς περιορισμούς (οι οικογένειές τους είναι εχθροί). Το γεγονός ότι οι εραστές αναγκάζονται να κρυφτούν και να διατηρήσουν τη σχέση τους μυστική αναδεικνύει την αντίθεση ανάμεσα στην κοινωνία και την προσωπική επιθυμία. Η ένταση που προκαλείται από την ανάγκη για κρυφή επικοινωνία εντείνει τη συναισθηματική και ψυχολογική πίεση τους. Παράνοια του Έρωτα: Η φιλόδοξη πίστη τους στον έρωτα ως τον πιο σημαντικό στόχο τους, τούς οδηγεί να αναλαμβάνουν απερίσκεπτες ενέργειες. Αυτή η αφοσίωση, που ξεπερνά τα όρια της λογικής, προκαλεί την ψυχολογική παράνοια που οδηγεί στην αυτοκτονία. Η πραγματικότητα δεν αναγνωρίζεται ως αυτό που είναι — το λιοντάρι, η πιθανότητα ότι η Θίσβη μπορεί να ζει, όλα αυτά παραμερίζονται από την ανάγκη για αιώνια συνένωση. Η Σχέση ως Έκφραση της Ανθρώπινης Ψυχής: Η σχέση τους μπορεί να εκληφθεί ως σύμβολο της ανθρώπινης ψυχής που θέλει να ενωθεί με την αγαπημένη ή τον αγαπημένο, αλλά αντιμετωπίζει σκοτεινές και τραγικές πραγματικότητες όπως οι κοινωνικές κατασκευές, οι περιορισμοί, και ο θάνατος. Ο μύθος υπογραμμίζει την αντίφαση μεταξύ του ανθρώπινου επιθυμητού και του πραγματικού. Συμπεράσματα: Ο μύθος του Πύραμου και της Θίσβης είναι γεμάτος με ψυχολογικά στρώματα που αποκαλύπτουν την ένταση του ανθρώπινου ψυχισμού: την τραγική αγάπη, την προσωπική απώλεια, την ψυχική αποσύνθεση λόγω συναισθηματικής υπερβολής και τη διαρκή αντίφαση μεταξύ ιδανικών και πραγματικότητας. Η αυτοκτονία των δύο ηρώων δεν αποτελεί μόνο μια τραγική πράξη, αλλά και έναν ψυχολογικό καθρέφτη για την ανθρώπινη αδυναμία να ελέγξει τα συναισθήματα και να διαχειριστεί την πραγματικότητα όταν αυτή είναι υπερβολικά σφοδρή ή καταστροφική. Η σχέση τους, παρά την αθωότητα και τη φλόγα της, καταλήγει να είναι το απόλυτο σύμβολο του ανθρώπινου πόνου και της αναπόφευκτης συναισθηματικής έντασης που μπορεί να προκαλέσει η αγάπη. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: https://angeligeorgiastoryteller.gr https://mithoikaipolitismoi.gr https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr https://akougontasmetingeorgia.gr https://syzitontasmetingeorgia.gr https://theatromeangeligeorgia.gr Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης: Αποσυμβολισμός και Ψυχολογικές Προεκτάσεις 15:53

πριν 6 μέρες15:53

15:53

Ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης είναι μια από τις πιο βαθιά συμβολικές ιστορίες της αρχαιότητας, που εμπνέει όχι μόνο τον έρωτα, αλλά και υπαρξιακές και θρησκευτικές ανησυχίες. Η ιστορία με λίγα λόγια: Ο Ορφέας, γιος του θεού Απόλλωνα και της Μούσας Καλλιόπης, ήταν ο μεγαλύτερος μουσικός της αρχαιότητας. Με τη λύρα του μπορούσε να γοητεύσει ανθρώπους, ζώα, ακόμα και την ίδια τη φύση. Ερωτεύτηκε την Ευρυδίκη, μια νύμφη, και την παντρεύτηκε. Ωστόσο, η Ευρυδίκη πέθανε από δάγκωμα φιδιού λίγο μετά τον γάμο τους. Συντετριμμένος, ο Ορφέας αποφάσισε να κατέβει στον Κάτω Κόσμο για να την φέρει πίσω. Με τη μουσική του, συγκίνησε τον Άδη και την Περσεφόνη, που του επέτρεψαν να πάρει την Ευρυδίκη, υπό έναν όρο: να μη γυρίσει να την κοιτάξει μέχρι να φτάσουν στον πάνω κόσμο. Στο τέλος, η αμφιβολία και η αγωνία τον νικούν, γυρίζει να κοιτάξει και τη χάνει για πάντα. Αποσυμβολισμός του μύθου: Οι παραδόσεις γύρω από τη μορφή του Ορφέα είναι προϊόντα της πίστης στη μαγική δύναμη της μουσικής, η οποία πίστη είναι παλαιότερη από την έννοια της καλαισθητικής λειτουργίας της. Όπως φαίνεται πίστευαν ακράδαντα ότι ορισμένες «επωδές» ή ξόρκια κατανικούν φυσικούς νόμους, γκρεμίζονται σπίτια κλπ. Ο καθηγητής Παπαχατζής λέει τα εξής: «Η ιστορία αυτή είναι δημιούργημα πρώιμων ορφικών κύκλων, οι οποίοι από την αρχή είχαν στο κέντρο του ενδιαφέροντος τους τη μελέτη της μεταθανάτιας τύχης των ανθρώπων. Είναι βέβαιο πως η μυθική μορφή του Ορφέα προϋπήρχε. Αφότου όμως μια ομάδα μυστικών τον ύψωσε σε θρησκευτικό τους αρχηγό εξελίχθηκε σε ιερατική μορφή. Η «κάθοδός» του στον Άδη ήταν απαραίτητη για να περιβληθεί η σχετική με το υπερπέραν διδασκαλία του με το κύρος του αυτόπτη». Το όνομα του που συγγενεύει με το ουσιαστικό όρφνη (σκότος ή νύχτα) και με το επίθετο ορφναίος (σκοτεινός), θα ταίριαζε σε ύπαρξη υποχθόνιου βασιλείου. Ο Ορφέας ως σύμβολο της τέχνης και της πνευματικότητας Η μουσική του Ορφέα συμβολίζει τη δύναμη της τέχνης να «δαμάσει» τα ένστικτα, να υπερβεί τη φυσική τάξη και να αγγίξει ακόμη και το θάνατο. Η τέχνη, όπως και η αγάπη, μπορεί να «κατέβει» στα πιο σκοτεινά μέρη της ανθρώπινης ψυχής. Η Ευρυδίκη ως σύμβολο της χαμένης αγάπης και του ανεκπλήρωτου πόθου Αντιπροσωπεύει όλα όσα ποθεί η ανθρώπινη ψυχή, αλλά δεν μπορεί ποτέ να τα αποκτήσει πλήρως. Η αιώνια απώλειά της είναι η υπενθύμιση ότι ορισμένα πράγματα βρίσκονται πέρα από την ανθρώπινη δύναμη. Το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο Είναι μια μεταφορά για το ταξίδι της ψυχής προς τα βάθη του υποσυνείδητου, όπως και η κάθοδος στον Άδη σε πολλά μυστικιστικά συστήματα (ανάμεσά τους και τα Ορφικά Μυστήρια). Αντικατοπτρίζει την ψυχική κάθοδο που απαιτείται για την αυτογνωσία και την υπέρβαση. Το βλέμμα πίσω Συμβολίζει την ανθρώπινη αδυναμία, την αμφιβολία και τον φόβο που εμποδίζουν την ολοκλήρωση και την πραγματική ένωση. Ψυχολογικά, θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως η αδυναμία να εμπιστευτούμε, που συχνά οδηγεί στην αυτο-καταστροφή. Ψυχολογικές Προεκτάσεις: Η θλίψη και η απώλεια: Ο Ορφέας βιώνει την απόλυτη απώλεια, κάτι που κάθε άνθρωπος φοβάται. Ο θάνατος της Ευρυδίκης είναι η προσωποποίηση της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου. Η εμμονή και η ενοχή: Η ανάγκη του να γυρίσει και να κοιτάξει δείχνει την εμμονή μας με το παρελθόν και την αδυναμία να αφήσουμε πίσω ό,τι έχουμε χάσει. Το πένθος και η ατέρμονη προσπάθεια: Η προσπάθειά του να «επιστρέψει» την Ευρυδίκη θυμίζει τη διαδικασία του πένθους, όπου συχνά κάποιος δεν μπορεί να αποδεχθεί την πραγματικότητα της απώλειας. Η ματαίωση του έρωτα: Όπως και σε άλλους μύθους, η αγάπη νικά τον θάνατο αλλά δεν επιβιώνει της ανθρώπινης αδυναμίας. Ο Ορφέας ως Μέγας Διδάσκαλος: Ο Ορφέας δεν είναι απλώς ένας μυθικός ήρωας. Στην αρχαία Ελλάδα, θεωρήθηκε ένας μεγάλος μύστης και ο θεμελιωτής των Ορφικών Μυστηρίων. Αυτά τα μυστήρια, παρόμοια με τα Ελευσίνια, αφορούσαν τη μυστική γνώση για την ψυχή, τον θάνατο και την αναγέννηση. Ο Ορφέας δίδαξε την έννοια της μετενσάρκωσης, της κάθαρσης της ψυχής και της σωτηρίας μέσω της γνώσης και της τέχνης. Ομοιότητες του Ορφέα με τον Χριστό: Θεία Κατάβαση και Ανάβαση: Όπως ο Χριστός κατέβηκε στον Άδη μετά τη σταύρωσή του για να νικήσει τον θάνατο, έτσι και ο Ορφέας κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο για να σώσει την Ευρυδίκη. Ο ρόλος του σωτήρα: Ο Ορφέας είναι μια μορφή «σωτήρα», που φέρνει στους ανθρώπους τη γνώση και την ελπίδα για τη μετά θάνατον ζωή – παρόμοιος με τον Χριστό, που υπόσχεται σωτηρία και αιώνια ζωή. Η θυσία και το μαρτύριο: Ο Ορφέας πεθαίνει με βίαιο τρόπο (διαμελίζεται από τις Μαινάδες), όπως ο Χριστός σταυρώνεται. Και οι δύο θάνατοι έχουν έντονο συμβολισμό, συνδεδεμένο με την αναγέννηση. Η πίστη και η αμφιβολία: Όπως ο Απόστολος Θωμάς αμφιβάλλει και ζητά αποδείξεις, έτσι και ο Ορφέας αμφιβάλλει αν η Ευρυδίκη τον ακολουθεί, οδηγώντας τον στην τραγική του αποτυχία. Η έννοια της πνευματικής σωτηρίας: Ο Ορφέας δίδαξε ότι η ψυχή μπορεί να σωθεί μέσω της κάθαρσης και της γνώσης, κάτι που θυμίζει τη χριστιανική διδασκαλία της σωτηρίας μέσω της πίστης και της αλήθειας. Συνοπτικά: Ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης δεν είναι απλώς μια ιστορία αγάπης· είναι ένας βαθύς διαλογισμός για την ανθρώπινη φύση, την απώλεια, την τέχνη και τη σωτηρία. Ο Ορφέας, ως μύστης και καλλιτέχνης, γεφυρώνει τον κόσμο των θνητών με το θείο, προμηνύοντας φιγούρες όπως ο Χριστός, που υπόσχονται ελπίδα πέρα από τον θάνατο. Τα Ορφικά Μυστήρια Τα Ορφικά Μυστήρια ήταν μυστικιστικά τελετουργικά που βασίζονταν στις διδασκαλίες και την τέχνη του Ορφέα, του μεγάλου μουσικού και μύστη της αρχαιότητας. Αν και οι ακριβείς λεπτομέρειες των Ορφικών Μυστηρίων παραμένουν ασαφείς λόγω της μυστικότητας γύρω από αυτές τις τελετές, είναι γνωστό ότι περιλάμβαναν μυστικές διδασκαλίες και τελετουργικά που είχαν σχέση με τη ζωή, τον θάνατο, την ψυχή και τη μετά θάνατον ζωή. Βασικά Στοιχεία των Ορφικών Μυστηρίων: Η Μετενσάρκωση και η Καθαρτήρια Διαδικασία: Κεντρική διδασκαλία των Ορφικών Μυστηρίων ήταν η μετενσάρκωση ή προσωπική κάθαρση. Οι πιστοί πίστευαν ότι η ψυχή είναι αθάνατη και επαναγεννάται σε διαφορετικά σώματα, και ότι μέσω της καθαρτικής διαδικασίας (κάθαρση από αμαρτίες και ψυχικές ακαθαρσίες), η ψυχή μπορεί να επιτύχει τη σωτηρία και την ελευθερία από τον κύκλο των γεννήσεων και των θανάτων. Ο Ορφέας ως Θεός-Διδάσκαλος: Ο Ορφέας, ως θεότητα και ιδρυτής των μυστηρίων, ενσαρκώνει την έννοια του πνευματικού καθοδηγητή. Η μουσική του και τα διδάγματά του είχαν τη δύναμη να μεταμορφώσουν την ψυχή και να καθαρίσουν τις αμαρτίες της. Στην ουσία, η τέχνη του Ορφέα είχε θεραπευτική και καθαρτική διάσταση. Η Σωτηρία της Ψυχής: Οι οπαδοί των Ορφικών Μυστηρίων πίστευαν ότι μέσω της άσκησης των τελετών, των ψαλμωδιών και της πνευματικής αφοσίωσης, η ψυχή μπορεί να πλησιάσει τη θεία αρμονία και να απελευθερωθεί από τη γήινη ύπαρξή της. Τα Ορφικά Μυστήρια, όπως τα Ελευσίνια Μυστήρια, προσέφεραν ελπίδα για τη μεταθανάτια ζωή, που βασιζόταν στην ιδέα της αιώνιας σωτηρίας της ψυχής. Σχέση του Μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης με την Ψυχολογία του Γιούνγκ: Η ψυχολογία του Καρλ Γιούνγκ επικεντρώνεται στην έννοια του συλλογικού ασυνείδητου και στην αρχέτυπη φύση του ανθρώπινου ψυχισμού. Σύμφωνα με τον Γιούνγκ, οι μύθοι, τα σύμβολα και οι εικόνες που παρουσιάζουν οι αρχαίοι μύθοι αποκαλύπτουν βαθιές αλήθειες για την ανθρώπινη ψυχή, και οι ίδιες αυτές εικόνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κατανοήσουμε την ψυχολογική ανάπτυξη και εξέλιξη του ατόμου. Ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης μπορεί να εξεταστεί μέσω της ψυχολογίας του Γιούνγκ ως μια ιστορία που εμπεριέχει διάφορα αρχέτυπα και αντιπροσωπεύει ψυχικές διαδικασίες, όπως η ψυχική κάθαρση, η μετενσάρκωση και η αυτογνωσία. Αρχέτυπα στον μύθο του Ορφέα: Ο Ορφέας ως Αρχέτυπο του Ήρωα και του Σοφού Διδασκάλου: Ο Ορφέας ενσαρκώνει το αρχέτυπο του Σοφού Διδασκάλου και του Ήρωα, που έχει την αποστολή να φέρει γνώση και φως στον κόσμο. Το μουσικό του ταλέντο και η ικανότητά του να επηρεάζει τη φύση και τους θεούς αντικατοπτρίζουν την ικανότητα του σοφού ανθρώπου να συνδέει το ασυνείδητο με το συνειδητό, και να φέρνει την αρμονία. Η Ευρυδίκη ως Αρχέτυπο της Σκιάς και της Απώλειας: Η Ευρυδίκη, που πεθαίνει και επιστρέφει στον Άδη, μπορεί να θεωρηθεί ως το αρχέτυπο της Σκιάς, το μέρος του ψυχισμού που αντιπροσωπεύει τις ανεπιθύμητες ή μη συνειδητοποιημένες πτυχές του εαυτού μας. Ο θάνατός της, αλλά και η επαναφορά της μέσω του Ορφέα, απεικονίζει την ανάγκη του ανθρώπου να αντιμετωπίσει και να αποδεχτεί τις σκοτεινές πλευρές του εαυτού του. Η Κάθοδος στον Άδη ως Αρχέτυπο του Ταξιδιού στον Κάτω Κόσμο: Η κατάβαση του Ορφέα στον Κάτω Κόσμο μπορεί να ερμηνευτεί ως το ταξίδι στον Άδη που όλοι οι άνθρωποι περνούν μέσω της ψυχικής ανάπτυξης. Είναι το πέρασμα από το συνειδητό στο ασυνείδητο, την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας και τα τραύματά μας για να προχωρήσουμε στην αυτογνωσία. Το Βλέμμα και η Αμφιβολία ως Σύμβολο Ψυχολογικής Καταστροφής: Το βλέμμα που έριξε πίσω του ο Ορφέας, που οδηγεί στην μόνιμη απώλεια της Ευρυδίκης, είναι ένα ισχυρό σύμβολο της αμφιβολίας και του φόβου του θανάτου. Στην ψυχολογία του Γιούνγκ, η αμφιβολία και ο φόβος να αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν είναι στοιχείο της ψυχικής μας ανάπτυξης, το οποίο μπορεί να προκαλέσει καθυστερήσεις ή ακόμα και καταστροφή αν δεν το ξεπεράσουμε. Η Σχέση με την Αυτογνωσία και την Ψυχική Σωτηρία: Ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης, με την έντονη θρησκευτική και πνευματική του διάσταση, σχετίζεται με την έννοια της σωτηρίας της ψυχής και της αυτογνωσίας που αναπτύσσει η ψυχολογία του Γιούνγκ. Σύμφωνα με τον Γιούνγκ, για να επιτύχουμε την πλήρη ψυχική ολοκλήρωση (όπως το περιγράφει με το αρχέτυπο της σκιάς και της σκιάς της προσωπικότητας), πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να ενσωματώσουμε τις σκοτεινές πλευρές του εαυτού μας, όπως ο Ορφέας προσπαθεί να επαναφέρει την Ευρυδίκη, την «σκοτεινή» πλευρά της ψυχής του. Η ίδια η έννοια της μετενσάρκωσης που περιλαμβάνει ο μύθος, σχετίζεται με την ψυχολογική αναγέννηση, μια κεντρική έννοια στην ψυχολογία του Γιούνγκ, η οποία υπογραμμίζει τη σημασία της συνεχούς εσωτερικής ανάπτυξης και της ανανέωσης. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: https://angeligeorgiastoryteller.gr https://mithoikaipolitismoi.gr https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr https://akougontasmetingeorgia.gr https://syzitontasmetingeorgia.gr https://theatromeangeligeorgia.gr Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Ο Αποσυμβολισμός των 12 Άθλων του Ηρακλή και η Σύνδεσή τους με τη Σύγχρονη Ανθρώπινη Πορεία 15:03

πριν 7 μέρες15:03

15:03

Η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη από ιστορίες με βαθύτερα συμβολικά νοήματα που σχετίζονται με την ανθρώπινη ύπαρξη, την εξέλιξη της συνείδησης και την αναζήτηση της αλήθειας. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι 12 άθλοι του Ηρακλή, οι οποίοι δεν αποτελούν απλά ηρωικά κατορθώματα, αλλά μπορούν να ιδωθούν ως σταθμοί στην πορεία αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης του ανθρώπου. Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε τον αποσυμβολισμό των άθλων και τη σημασία τους για τη σύγχρονη ζωή. Καταρχάς ο αριθμός 12 θυμίζει τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, αργότερα τα δώδεκα σημεία (ζώδια) του ζωδιακού κύκλου, που περνάει ο ήλιος κατά την ουράνια πορεία του. ο Ηρακλής είναι ηλιακός ήρωας οπότε και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις κινήσεις του βασιλιά της ημέρας. 1. Ο Λέων της Νεμέας – Αντιμετώπιση του Φόβου Ο πρώτος άθλος του Ηρακλή ήταν να σκοτώσει το ακατανίκητο λιοντάρι της Νεμέας, του οποίου το δέρμα ήταν άτρωτο. Αν και ποτέ δεν κατοίκησε λιοντάρι στην Πελοπόννησο, αυτό δείχνει την ασιατική προέλευση του μύθου. Κατά τον Preller το λιοντάρι της Νεμέας προσωποποιεί τον καύσωνα (τη θέρμη του ήλιου) και πως δύσκολα κατακτιέται από άνθρωπο. Ο Ηρακλής ως ηλιακός ήρωας όμως μπορεί. Εξοντώνει το λιοντάρι μετά από άγρια πάλη και μετά παίρνει την λεοντή και την φοράει για να θυμίζει στους ανθρώπους τη σπουδαιότερη νίκη ενός ήρωα. Και ποια είναι αυτή; Ο φόβος! Το λιοντάρι συμβολίζει τον πρωτόγονο φόβο και τις ανασφάλειες που μας εμποδίζουν να προχωρήσουμε. Ο σύγχρονος άνθρωπος καλείται να αντιμετωπίσει τους δικούς του φόβους, να αποδεχθεί τη δύναμή του και να εξοπλιστεί με θάρρος για τη ζωή. 2. Η Λερναία Ύδρα – Αντιμετώπιση των Επαναλαμβανόμενων Προβλημάτων Η Ύδρα ήταν ένα τέρας με πολλά κεφάλια που ξαναγεννιούνταν όταν τα έκοβε κανείς. Η φαρμακωμένη ανάσα της δηλητηρίαζε όλη την περιοχή και αρκούσε να την εισπνεύσει κάποιος για να πεθάνει. Η Ύδρα κατοικεί στο έλος, τα λιμνάζοντα νερά είναι μιάσματα και καταστροφή. Ο Ηρακλής όταν είδε ότι το τέρας ότι είναι ανίκητο , σε κάθε κεφάλι που έκοβε το έκαιγε για να μην ξαναφυτρώσει άλλο, το τελευταίο το θάβει στη γη. Βουτάει τα βέλη του στο δηλητήριό της και γίνονται και εκείνα θανατερά. Μόνο ο ήλιος στεγνώνει το έλος και η Ύδρα νικιέται από τον Ηρακλή. Είναι μια νίκη του φωτός ενάντια στο σκοτάδι Αυτός ο άθλος συμβολίζει τα επαναλαμβανόμενα εμπόδια που ανακύπτουν στη ζωή μας. Η λύση που έδωσε ο Ηρακλής ήταν να κάψει τις ρίζες των κεφαλιών, δηλαδή να επιλύσει το πρόβλημα από τη ρίζα του. Στη σύγχρονη ζωή, ο άνθρωπος καλείται να μην αρκείται σε επιφανειακές λύσεις αλλά να βρίσκει τη ρίζα των προβλημάτων του. 3. Η Έλαφος της Κερύνειας – Αυτοέλεγχος και Υπομονή Το ιερό ελάφι της Αρτέμιδος κλήθηκε ο Ηρακλής να το φέρει ζωντανό στον Ευρυσθέα. Αυτό το ελάφι είναι σπάνιας ομορφιάς με χρυσά κέρατα και χάλκινα πόδια και είναι ακούραστο. Ο Ηρακλής το κυνηγάει επί ένα χρόνο ως τη χώρα των Υπερβορείων. Τελικά την πιάνει στις όχθες του ποταμού Λάδωνα. Μερικοί μελετητές της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας λένε ότι η έλαφος της Κερύνειας συμβολίζει τη σελήνη, όπου πάλι συνδέεται με τον ήλιο. Η ιερή έλαφος της Άρτεμης συμβολίζει την ανάγκη για αυτοπειθαρχία και υπομονή. Ο Ηρακλής την καταδίωξε για έναν ολόκληρο χρόνο, δείχνοντας ότι ο αυτοέλεγχος είναι απαραίτητος για να πετύχει κανείς τους στόχους του. Στη σύγχρονη εποχή, οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να ελέγχουν τις επιθυμίες και τις αντιδράσεις τους για να επιτύχουν πραγματική πρόοδο. 4. Ο Ερυμάνθιος Κάπρος – Η Δύναμη της Επιμονής Ο Ηρακλής καταδιώκει τον κάπρο του ποταμού Ερύμανθου και το ρίχνει σε μια χαράδρα γεμάτη χιόνι, τον τυλίγει με δίχτυ και τον εξουσιάζει και τον φέρνει ζωντανό στον Ευρυσθέα. Το χιόνι λιώνει με τον ήλιο του καλοκαιριού και γίνεται χείμαρρος και ο ήλιος εξουσιάζει τον χείμαρρο, στεγνώνοντας τον. Ο συμβολισμός είναι καταφανής. Ο άθλος αυτός δείχνει τη σημασία της αντοχής και της επιμονής. Ο Ηρακλής έπρεπε να συλλάβει ζωντανό τον κάπρο, κάτι που απαιτούσε μεγάλη υπομονή και στρατηγική. Στην καθημερινότητά μας, οι δυσκολίες δεν αντιμετωπίζονται με επιθετικότητα αλλά με επιμονή και προσεκτική σκέψη. 5. Οι Σταύλοι του Αυγεία – Καθαρισμός του Εσωτερικού Χώρου Οι Σταύλοι του Αυγεία εντοπίζονται στην Ήλιδα. Ο Αυγείας είναι γιός του Ήλιου, αστραφτερός ήρωας με μάτια λαμπερά. Έχει αναρίθμητα βόδια, πρόβατα και λευκούς ταύρους. Οι Σταύλοι ήταν γεμάτοι κοπριά και ο Ηρακλής κλήθηκε να τους καθαρίσει σε μια ημέρα. Το πέτυχε ανοίγοντας μια τρύπα στον τοίχο και άφησε να περάσει από μέσα της ο Αλφειός (κατά άλλους ο Πηνειός ή ο Μήνιος). Ο μύθος συμβολίζει την εξαγνιστική δράση του ήλιου στην ατμόσφαιρα. Τα κοπάδια συμβολίζουν τα σύννεφα, κλεισμένα κατά το χειμώνα συσσωρεύουν τα σκουπίδια τους. Με την Άνοιξη μια μέρα είναι αρκετή για να καθαρίσει ο Ήλιος τις βρωμιές. Ο καθαρισμός των στάβλων του Αυγεία σε μία μόνο ημέρα συμβολίζει την ανάγκη να καθαρίσουμε την ψυχή μας από αρνητικά στοιχεία. Η σύγχρονη ζωή μάς γεμίζει με άγχος, αρνητικές σκέψεις και περιττές επιρροές. Ο άνθρωπος καλείται να απαλλαχθεί από αυτά και να αποκτήσει καθαρότητα σκέψης και πνεύματος. 6. Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες – Αντιμετώπιση των Τοξικών Επιρροών Πάλι εδώ έχουμε ένα έλος στην κοιλάδα της Στυμφαλίας που ζουν τα υπερφυσικά πουλιά. Τα πουλιά ανήκουν στον θεό του πολέμου τον Άρη που πετάνε καταστρέφουν και βρωμίζουν τους καρπούς της γης. Τρέφονται με ανθρώπινη σάρκα. Ο Ηρακλής ως ηλιακός ήρωας τις διώχνει μακριά όπως ακριβώς ο ήλιος την καταιγίδα. Τα αρπακτικά πουλιά με τα μεταλλικά ράμφη αντιπροσωπεύουν τις βλαβερές σκέψεις και τις κακές επιρροές. Ο Ηρακλής χρησιμοποίησε δυνατούς ήχους για να τα διώξει, δείχνοντας ότι η επίγνωση και η ενεργητική δράση είναι απαραίτητες για την απομάκρυνση των αρνητικών παραγόντων από τη ζωή μας. 7. Ο Ταύρος της Κρήτης – Εσωτερικές Αντιφάσεις Ο Ηρακλής φτάνει στην Κρήτη και παίρνει την άδεια από τον Μίνωα να επιτεθεί στον ταύρο και να τον αιχμαλωτίσει γιατί δρούσε ανεξέλεγκτος και κατέστρεφε τα πάντα. Ύστερα από πάλη τον έδεσε και τον κουβάλησε στη ράχη του ως την Αργολίδα. Ο ταύρος ήταν το δώρο του Ποσειδώνα στον Μίνωα. Πάλι εδώ έχουμε το στοιχείο του νερού που υποτάσσεται από τον ήλιο. Ο άγριος ταύρος συμβολίζει το ατίθασο και ανεξέλεγκτο κομμάτι του εαυτού μας. Ο Ηρακλής δεν τον σκότωσε, αλλά τον αιχμαλώτισε, υποδεικνύοντας την ανάγκη να τιθασεύσουμε τις παρορμήσεις μας χωρίς να καταστρέφουμε τη δημιουργική τους δύναμη. 8. Τα Άλογα του Διομήδη – Η Μεταμόρφωση της Καταστροφικής Δύναμης Ο Διομήδης, γιος του θεού Άρη, είναι βασιλιάς της άγριας πολεμικής φυλής των Βιστόνων. Σύμφωνα με τον μύθο τα άλογα του Διομήδη, μανιασμένα και αδάμαστα, ριχνόταν στους ανθρώπους που έβγαιναν στο ακρογιάλι και τους έτρωγαν. Ο Ηρακλής φτάνει στη Θράκη, σκοτώνει τους υπηρέτες που φυλάγανε τα άλογα και τα παίρνει μαζί του στο πλοίο. Οι Βιστόνοι τρέχουν από πίσω του και γίνεται μια άγρια συμπλοκή με τον ήρωα. Ο Ηρακλής τους νικά όλους και τους σκοτώνει. Μέσα σ΄ αυτούς είναι και ο ίδιος ο Διομήδης που τα άλογα ο έτρεφε τόσα χρόνια τον κατασπάραξαν. Ο Διομήδης συμβολίζει την τρικυμία και τα άλογα τους βίαιους άνεμους της. Τα ανθρωποφάγα άλογα αντιπροσωπεύουν την ανεξέλεγκτη επιθετικότητα. Ο Ηρακλής τα εξημέρωσε, δείχνοντας ότι η άγρια ενέργεια μπορεί να μετατραπεί σε θετική δύναμη. Ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να μάθει να μετατρέπει τις καταστροφικές του τάσεις σε δημιουργικές. 9. Η Ζώνη της Ιππολύτης – Αναγνώριση της Θηλυκής Δύναμης Ο Ηρακλής φτάνει στη Μικρά Ασία για να πάρει τη ζώνη της βασίλισσας των Αμαζόνων Ιππολύτης που ήταν και το σύμβολο της εξουσίας της. Αυτή τη ζώνη της την είχε δώσει ο θεός Άρης. Αυτή λοιπόν τη ζώνη λαχτάρησε να έχει η κόρη του Ευρυσθέα, η Αδμήτη. Ο Ηρακλής μπαρκάρει μαζί με άλλους ήρωες για τη Μικρά Ασία. Στο δρόμο δίνει μάχες και σε άλλες περιοχές. Όταν φθάνει η Ιππολύτη αρχικά ήθελε να δώσει τη ζώνη της στον Ηρακλή οικειοθελώς, όμως η Ήρα που εχθρεύεται τον ήρωα από βρέφος, μεταμορφώνεται σε αμαζόνα και ξεσηκώνει τις άλλες. Στη μάχη που ακολουθεί ο Ηρακλής σκοτώνει την Ιππολύτη πιστεύοντας ότι έπραξε σκευωρία και έτσι πήρε τη ζώνη. Η ζώνη κατά τον καθηγητή Schwartz συμβολίζει το ουράνιο τόξο, φαινόμενο του ήλιου πάλι. Ο άθλος αυτός σχετίζεται με την ισορροπία ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό στοιχείο. Στη σύγχρονη κοινωνία, η ανάγκη για αρμονία ανάμεσα στις δύο ενέργειες είναι πιο επιτακτική από ποτέ. 10. Τα Βόδια του Γηρυόνη – Υπεύθυνη Χρήση της Δύναμης Ο Ηρακλής έπρεπε να πάρει τα βόδια από τον γιγάντιο Γηρυόνη που είχε τρία κεφάλια. Ο Ηρακλής σκοτώνει, μετά από μάχη, τον ίδιο και τους βοσκούς του και παίρνει τα ζώα να τα πάει στον Ευρυσθέα. Γηρυόνης σημαίνει «εκείνος που βροντάει, που μουγκρίζει», είναι δηλαδή με λίγα λόγια η αστραπή, η βροντή της καταιγίδας και ο Γηρυόνης με τα τρία κορμιά είναι η τερατώδη προσωποποίηση της. Ο άθλος αυτός δείχνει ότι η δύναμη από μόνη της δεν είναι αρκετή, χρειάζεται σύνεση και υπευθυνότητα αρετές που ο ήρωας μας είχε στο πολλαπλάσιο. Είναι απαραίτητες όμως και στον σύγχρονο άνθρωπο. 11. Τα Μήλα των Εσπερίδων – Η Αναζήτηση της Σοφίας Ο Απολλόδωρος μας λέει ότι ο κήπος των Εσπερίδων βρισκόταν στη χώρα των Υπερβορείων κοντά στο μέρος που εξαφανίζεται ο ήλιος το βράδυ. Οι Εσπερίδες είναι κόρες του βραδινού αστεριού και ο κήπος τους είναι γεμάτος με εξαίσια χρυσά φρούτα. Ο Ηρακλής κάνει μια διαδρομή που τον έβαλε σε πολλές μάχες και περιπέτειες. Στο τέλος συναντάει τον Άτλαντα που κρατάει τον ουρανό στους ώμους του. Εκεί ο ήρωας παίρνει για λίγο τη θέση του Άτλαντα για να του φέρει εκείνος τα χρυσά μήλα. Όμως όταν επιστρέφει αρνείται να πάρει ξανά τη θέση του, ο Ηρακλής τον ξεγέλασε και τον έβαλε ξανά στην παλιά του θέση. Τα μήλα συμβολίζουν τη γνώση και την αυτογνωσία. Ο Ηρακλής χρειάστηκε τη βοήθεια του Άτλαντα για να τα αποκτήσει, δείχνοντας ότι η αληθινή σοφία δεν κερδίζεται από έναν άνθρωπο μόνο του, αλλά με τη βοήθεια άλλων. 12. Ο Κέρβερος – Αντιμετώπιση του Θανάτου και της Ύστατης Αλήθειας Ο τελευταίος άθλος είναι η κατάβαση του Ηρακλή στο βασίλειο των νεκρών για να κλέψει τον σκύλο-φύλακα. Τον φοβερό Κέρβερο με τα τρία κεφάλια. Ο Κέρβερος είναι η προσωποποίηση του μισόφωτου, ο φύλακας της νύχτας απο τη μεριά της δύσης. Κατά συνέπεια ο μύθος συμβολίζει την είσοδο του ήλιου στα σκοτάδια. Η καθοδήγηση του Κέρβερου έξω από τον Άδη, δείχνει την ανάγκη του ανθρώπου να κατανοήσει και να αποδεχθεί τον θάνατο. Ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να συμφιλιωθεί με το αναπόφευκτο της ύπαρξης και να ζήσει με επίγνωση. Οι 12 άθλοι του Ηρακλή δεν είναι απλώς μυθολογικές ιστορίες, αλλά βαθιά αλληγορικά διδάγματα για την ανθρώπινη εξέλιξη. Στη σύγχρονη εποχή, μπορούν να μας καθοδηγήσουν στην αυτογνωσία, στην υπέρβαση των εσωτερικών μας εμποδίων και στη δημιουργία μιας πιο ισορροπημένης και ουσιαστικής ζωής. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: https://angeligeorgiastoryteller.gr https://mithoikaipolitismoi.gr https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr https://akougontasmetingeorgia.gr https://syzitontasmetingeorgia.gr https://theatromeangeligeorgia.gr Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Ο μύθος της Ηρούς και του Λέανδρου - Αποσυμβολισμός και Ψυχολογικές Προεκτάσεις 7:18

πριν 8 μέρες7:18

7:18

Ο μύθος της Ηρούς και του Λέανδρου είναι μια από τις πιο γνωστές και τραγικές ερωτικές ιστορίες της αρχαιότητας, γεμάτη συμβολισμούς για την αγάπη, την αυτοθυσία και το πεπρωμένο. Η υπόθεση του μύθου: Η Ηρώ ήταν ιέρεια της Αφροδίτης, η οποία ζούσε στον πύργο της στην πόλη Σηστός στην ευρωπαϊκή ακτή του Ελλησπόντου. Καθώς ήταν ιέρεια της θεάς της αγάπης, της είχε επιβληθεί όρκος αγνότητας. Ο Λέανδρος, ένας όμορφος νέος από την απέναντι ασιατική ακτή, στην πόλη Άβυδος, ερωτεύτηκε την Ηρώ παράφορα. Κάθε νύχτα, ο Λέανδρος κολυμπούσε τον Ελλήσποντο για να συναντήσει την αγαπημένη του, καθοδηγούμενος από το φως της λάμπας που άναβε η Ηρώ στον πύργο της. Ο έρωτάς τους παρέμενε κρυφός και δυνατός, όμως μια θυελλώδη νύχτα, ο άνεμος έσβησε το φως της λάμπας. Ο Λέανδρος χάθηκε στα κύματα και πνίγηκε. Όταν η Ηρώ βρήκε το σώμα του αγαπημένου της να ξεβράζεται στην ακτή, συντετριμμένη από τη θλίψη, έπεσε από τον πύργο της και αυτοκτόνησε για να είναι μαζί του στη μετά θάνατον ζωή. Ψυχολογικές προεκτάσεις: Αυτοθυσία για την αγάπη: Ο Λέανδρος διακινδυνεύει τη ζωή του καθημερινά, κολυμπώντας σε επικίνδυνα νερά, για την αγάπη του. Η Ηρώ, παρά τον όρκο αγνότητας, ενδίδει στα συναισθήματά της, δείχνοντας την υπεροχή του έρωτα απέναντι στους κοινωνικούς περιορισμούς. Ο φόβος της απώλειας: Η ιστορία θίγει τον υπαρξιακό φόβο της απώλειας του αγαπημένου προσώπου και τη βαθιά ψυχική οδύνη που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην αυτοκαταστροφή. Η δύναμη της αγάπης και της εμμονής: Ο Λέανδρος δεν διστάζει μπροστά σε κανένα εμπόδιο, ούτε καν στον θάνατο, για να φτάσει στην Ηρώ, δείχνοντας μια μορφή «ερωτικής εμμονής» που παρατηρείται συχνά στην ψυχολογία των ερωτευμένων. Το τραγικό τέλος ως κάθαρση: Η αυτοκτονία της Ηρούς αποτελεί μια ψυχολογική κορύφωση, όπου η τραγωδία γίνεται το απόλυτο τίμημα της αγάπης. Αποσυμβολισμός του μύθου: Ο Ελλήσποντος ως σύνορο και εμπόδιο: Η γεωγραφική απόσταση και η θάλασσα συμβολίζουν τα εμπόδια που συχνά τίθενται στην αγάπη και στις ανθρώπινες σχέσεις. Το φως της λάμπας: Το φως που οδηγεί τον Λέανδρο είναι το σύμβολο της ελπίδας και της καθοδήγησης στην αγάπη. Όταν αυτό το φως σβήνει, χάνεται και η ζωή του. Η Ηρώ ως σύμβολο της αγνότητας και της θυσίας: Ως ιέρεια, η Ηρώ συμβολίζει την εσωτερική σύγκρουση μεταξύ καθήκοντος και επιθυμίας, ενώ η αυτοθυσία της είναι μια ακραία πράξη πιστότητας. Ο Λέανδρος ως σύμβολο του ανίκητου έρωτα: Η αφοσίωση του Λέανδρου αποτυπώνει την ιδέα ότι η αγάπη μπορεί να υπερβεί ακόμη και τα πιο δύσκολα εμπόδια, αν και με τραγικές συνέπειες. Ιστορικότητα και ανάλυση: Αν και ο μύθος θεωρείται παραδοσιακά φανταστικός, υπήρχαν φωνές στην αρχαιότητα που πίστευαν ότι μπορεί να βασίζεται σε κάποιον πραγματικό έρωτα. Ο Μουσαίος (5ος αιώνας μ.Χ.) είναι ο αρχαίος ποιητής που κατέγραψε τον μύθο σε επικό ποίημα, ενώ μεταγενέστεροι ιστορικοί και συγγραφείς, όπως ο Οβίδιος και ο Παυσανίας, αναφέρθηκαν σε αυτόν. Η συναισθηματική ένταση και η ανθρώπινη διάσταση της ιστορίας την κάνουν διαχρονική και αληθοφανή ως προς τα συναισθήματα, αν και το ίδιο το γεγονός δεν τεκμηριώνεται ιστορικά. Η διαχρονικότητα του μύθου: Ο μύθος της Ηρούς και του Λέανδρου έχει εμπνεύσει λογοτεχνία, τέχνη και μουσική, από τη ρωμαϊκή εποχή μέχρι σήμερα, αποτελώντας ένα από τα πιο συγκινητικά σύμβολα της ανεκπλήρωτης αγάπης και της αυτοθυσίας. Ακόμα και σήμερα, η ιστορία αυτή προκαλεί έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις και χρησιμοποιείται ως παράδειγμα για την ψυχολογική ανάλυση του έρωτα και της τραγικής του φύσης. Ο μύθος της Ηρούς και του Λέανδρου έχει καταστεί σύμβολο της απεγνωσμένης αγάπης και του πόθου που ξεπερνά τα όρια της λογικής και του σώματος, καταλήγοντας στην αυτοκαταστροφή. Η τραγική τους ιστορία, όπου ο Λέανδρος χάνει τη ζωή του προσπαθώντας να διασχίσει τα νερά για να συναντήσει την αγαπημένη του και η Ηρώ αυτοκτονεί από απόγνωση όταν καταλαβαίνει το θάνατο του, είναι γεμάτη ψυχολογικές προεκτάσεις. Από ψυχολογική άποψη, ο μύθος αναδεικνύει τον συναισθηματικό εγκλωβισμό και την υπερβολική προσκόλληση σε έναν άλλο άνθρωπο, με αποτέλεσμα την απώλεια της ατομικότητας και την ανατροπή των ψυχικών ισορροπιών. Η Ηρώ και ο Λέανδρος είναι σύμβολα του «ανικανοποίητου πόθου» που οδηγεί σε υπερβολές και καταστροφή, αντί να δημιουργήσει συνθήκες υγιούς σύνδεσης. Αυτή η υπερβολική ταύτιση με το άλλο άτομο, όπως φαίνεται και από την αυτοκτονία της Ηρούς, μπορεί να ερμηνευθεί ως ένδειξη του αδιέξοδου που προκύπτει όταν κανείς βασίζεται αποκλειστικά στη σχέση για την προσωπική του ευτυχία. Η έννοια της αυτοθυσίας και της αναγκαιότητας της άλλης προσωπικότητας για την ολοκλήρωσή της, αποτελεί έναν ακόμα ψυχολογικό μηχανισμό, που σχετίζεται με την αίσθηση ανεπάρκειας ή μοναξιάς. Η ιστορία, λοιπόν, προσφέρει ένα ισχυρό ψυχολογικό μήνυμα για τη σημασία της αυτοεκτίμησης και της ψυχικής αυτονομίας, προειδοποιώντας για την επικινδυνότητα της απόλυτης εξάρτησης από τον άλλον. Αναφέρεται στην ιδέα ότι κάποιος μπορεί να θεωρεί πως χρειάζεται τον άλλον για να νιώσει πλήρης ή ολοκληρωμένος. Στον μύθο της Ηρούς και του Λέανδρου, αυτό εκφράζεται μέσω του πόθου και της εξάρτησης της Ηρούς από τον Λέανδρο, πιστεύοντας ότι μόνο μέσα από αυτή τη σχέση μπορεί να επιτύχει την προσωπική της ολοκλήρωση. Αυτό, ψυχολογικά, μπορεί να αναπαριστά την αίσθηση ότι η προσωπική μας αξία ή ευτυχία εξαρτάται από έναν άλλο άνθρωπο, κάτι που οδηγεί σε μια εξαρτημένη σχέση, αντί σε μια υγιή και ισότιμη συνύπαρξη. Η «ολοκλήρωση» δεν είναι κάτι που προκύπτει από την εξωτερική σχέση, αλλά από την εσωτερική αυτοεκτίμηση και αυτονομία του ατόμου. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: https://angeligeorgiastoryteller.gr https://mithoikaipolitismoi.gr https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr https://akougontasmetingeorgia.gr https://syzitontasmetingeorgia.gr https://theatromeangeligeorgia.gr Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: http s://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Ο μύθος του Κήυκα και της Αλκυόνης Αποσυμβολισμός και Ψυχολογικές Προεκτάσεις 7:00

πριν 9 μέρες7:00

7:00

Ο μύθος της Αλκυόνης και του Κήυκα είναι μια συγκινητική ιστορία αγάπης και μεταμόρφωσης από την αρχαία ελληνική μυθολογία, που εξηγεί την προέλευση των «Αλκυονίδων ημερών». Ο μύθος: Η Αλκυόνη, κόρη του θεού των ανέμων Αιόλου και της Ενάρετης, ήταν παντρεμένη με τον Κήυκα, βασιλιά της Τραχίνας και γιο του Έσπερου. Η αγάπη τους ήταν τόσο βαθιά που άρχισαν να αποκαλούν ο ένας τον άλλον με τα ονόματα των θεών: ο Κήυκας αποκαλούσε την Αλκυόνη «Ήρα» και εκείνη τον αποκαλούσε «Δία». Αυτή η αλαζονική συμπεριφορά προκάλεσε την οργή του πραγματικού Δία, ο οποίος αποφάσισε να τους τιμωρήσει. Μια μέρα, ο Κήυκας ταξίδεψε στη θάλασσα παρά τις ανησυχίες της Αλκυόνης. Ο Δίας προκάλεσε μια φοβερή καταιγίδα, βυθίζοντας το πλοίο του Κήυκα και οδηγώντας τον στον πνιγμό. Η Αλκυόνη, γεμάτη αγωνία, περίμενε την επιστροφή του. Όταν έμαθε για τον θάνατό του, βυθίστηκε σε βαθιά θλίψη. Οι θεοί, βλέποντας τον πόνο της, τη μεταμόρφωσαν σε πουλί, την αλκυόνα, ώστε να ενωθεί ξανά με τον αγαπημένο της. Η θλίψη της μεταμορφωμένης Αλκυόνης συνδυάστηκε με τις λυπητερές κραυγές των γλάρων, που επωάζουν πάνω στην ακρογιαλιά, απ΄ όπου τα κύματα αρπάζουν συχνά τα μικρά τους. Ο Δίας, λυπημένος για την προηγούμενη σκληρότητά του, προσφέρει λίγες ημέρες καλοκαιρίας μέσα στον χειμώνα, γνωστές ως «Αλκυονίδες ημέρες», για να μπορούν τα πουλιά να επωάσουν τα αυγά τους με ασφάλεια. Από τότε, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι αλκυόνες γεννούν τα αυγά τους κοντά στη θάλασσα. Αποσυμβολισμός: Ο μύθος του Κήυκα και της Αλκυόνης έχει αναλυθεί μέσα από διάφορους φακούς και, όπως πολλοί μύθοι, φέρει πολλαπλά επίπεδα νοήματος και ερμηνείας. Ο αποσυμβολισμός του μπορεί να μας οδηγήσει σε διάφορες ψυχολογικές και φιλοσοφικές αναγνώσεις που αγγίζουν βαθιές ανθρώπινες καταστάσεις. Αντικατοπτρίζει την έννοια της «ύβρεως», δηλαδή της υπερβολικής αλαζονείας και της ασέβειας προς τους θεούς, που οδηγεί στην τιμωρία. Η μεταμόρφωση του ζευγαριού σε πουλιά υποδηλώνει τη δυνατότητα της λύτρωσης και της αναγέννησης μέσω της αγάπης. Οι «Αλκυονίδες ημέρες» συμβολίζουν την ελπίδα και την παρηγοριά, ακόμα και στις πιο δύσκολες περιόδους. Ψυχολογικές Προεκτάσεις: Ο μύθος του Κήυκα και της Αλκυόνης περιλαμβάνει έντονα στοιχεία θρήνου, απώλειας και θυσίας, αλλά και αναγέννησης. Η τραγική ιστορία της Αλκυόνης, η οποία μετά τον θάνατο του συζύγου της, πετάγεται στη θάλασσα και μεταμορφώνεται σε πουλί, φέρει έναν καθαρό ψυχολογικό συμβολισμό της αντοχής της ανθρώπινης ψυχής και της ανάγκης για θεραπεία μετά την απώλεια. Η αναγέννηση της Αλκυόνης μέσα από την αφοσίωσή της στον Κήυκα, ακόμα και μετά τον θάνατό του, μπορεί να ιδωθεί ως μια αναπαράσταση της διαδικασίας της λύτρωσης και της αυτοθεραπείας, που συχνά απαιτεί την αποδοχή της απώλειας, προκειμένου να φτάσουμε σε μια νέα ισορροπία. Από ψυχολογική σκοπιά, η ιστορία της Αλκυόνης και του Κήυκα αναδεικνύει τη δύναμη της αγάπης και την ικανότητά της να υπερβαίνει ακόμα και τον θάνατο. Η αλαζονεία του ζευγαριού μπορεί να ερμηνευτεί ως μια μορφή ναρκισσισμού, όπου η υπερβολική αυτοεκτίμηση οδηγεί σε απομάκρυνση από την πραγματικότητα και τελικά σε τραγωδία. Η μεταμόρφωσή τους σε πουλιά μπορεί να θεωρηθεί ως μια διαδικασία ψυχολογικής μεταμόρφωσης, όπου το άτομο, μέσω της συνειδητοποίησης και της μετάνοιας, βρίσκει έναν νέο τρόπο ύπαρξης και νοήματος. Ο μύθος της Αλκυόνης και του Κήυκα συνεχίζει να εμπνέει, προσφέροντας βαθιά διδάγματα για την ανθρώπινη φύση, την αγάπη και την αναζήτηση της ισορροπίας μεταξύ θνητών και θεϊκών δυνάμεων. Η βαθιά θλίψη της απώλειας και η μεταμόρφωση ως συμβολική αιώνια ένωση. Αρχέτυπο του ζευγαριού: Ο μύθος τους αντανακλά το αρχέτυπο του «εκπληρωμένου έρωτα» που πέρα από την ένωσή τους και την αγάπη τους, εκφράζει τη δύναμη της ενοποίησης δύο ψυχών που αντιστέκονται στις αντιξοότητες του κόσμου. Ο Κήυκας και η Αλκυόνη συμβολίζουν τη λαχτάρα για το απόλυτο «άλλο», την ένωση με τον αγαπημένο/η ως ένα μέσο πλήρωσης του εαυτού. Αυτό το ζευγάρι, που αποτυπώνει την ιδέα του απόλυτου συνδέσμου, αναγγέλλει επίσης την παροδικότητα του κόσμου και την ανάγκη για ανθεκτικότητα απέναντι στις απώλειες. Η αναγέννηση της Αλκυόνης μέσα από την ελπίδα και την αναμονή, αλλά και η συμβολική της θυσία, μπορεί να αναγνωσθεί ως το ιδανικό της θυσιαστικής αγάπης, στην οποία ο έρωτας υπερβαίνει τον θάνατο και γίνεται αθανασία. Ερμηνείες από τη σύγχρονη ψυχολογία: Μέσα από μια σύγχρονη ψυχολογική σκοπιά, ο μύθος συνδέεται με το ένστικτο της αντίστασης στη θλίψη και την επιθυμία για συνέχιση της ζωής, ακόμη και μετά την ολοκληρωτική απώλεια. Η ένωση του ζευγαριού, αν και διαταράσσεται από το θάνατο, βρίσκει την απάντησή της στο επόμενο στάδιο της ζωής, μέσω της αναγέννησης και του συμβόλου της αναγνώρισης της δύναμης της φύσης και της ζωής. Τέλος, ο μύθος αυτός ενσωματώνει την αντίφαση του έρωτα και του θανάτου, τη σύνθεση του τραγικού και του θετικού, προσφέροντας άφθονες ψυχολογικές και φιλοσοφικές ερμηνείες γύρω από τη φύση των σχέσεων, των αποχωρισμών και της θεραπείας. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: https://angeligeorgiastoryteller.gr https://mithoikaipolitismoi.gr https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr https://akougontasmetingeorgia.gr https://syzitontasmetingeorgia.gr https://theatromeangeligeorgia.gr Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Ο μύθος του Νάρκισσου και της Ηχούς: Αποσυμβολισμός και Ψυχολογικές Προεκτάσεις 6:39

πριν 9 μέρες6:39

6:39

Ο μύθος του Νάρκισσου και της Ηχούς είναι μια από τις πιο γνωστές ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας, που εξετάζει θέματα όπως η αυταγάπη, η ματαιοδοξία και η ανεκπλήρωτη επιθυμία. Ο μύθος Σύμφωνα με τον μύθο, η Ηχώ ήταν μια νύμφη που έμαθε από τις Μούσες την τέχνη του τραγουδιού, του αυλού και της σύριγγας. Αγαπούσε την απομόνωση και απέφευγε τη συναναστροφή των θεών και των ανθρώπων. Η Ηχώ όταν ο Δίας κυνηγούσε τις νύμφες, μιλούσε συνεχώς στην Ήρα για να την απασχολεί. Όταν όμως η θεά το κατάλαβε, την τιμώρησε μεταμορφώνοντάς την σε ηχώ δηλαδή σε πρόσωπο που δεν έχει δική του ομιλία, χωρίς να μπορεί να εκφράσει τις δικές της σκέψεις , δεν μπορεί να σωπαίνει όταν του μιλούν και είναι αναγκασμένο να επαναλαμβάνει τους τελευταίους ήχους της φωνής που ακούει. Η Ηχώ ερωτεύτηκε τον Νάρκισσο, έναν όμορφο νέο που απέρριπτε όλους τους θαυμαστές του. Οι γονείς του ήταν η νύμφη Λειριόπη και ο ποταμός Κηφισός. Σύμφωνα με τον μύθο, όταν γεννήθηκε, η μητέρα του συμβουλεύτηκε τον μάντη Τειρεσία για το μέλλον του. Εκείνος προφήτευσε ότι ο Νάρκισσος θα ζούσε πολλά χρόνια, αρκεί να μην έβλεπε ποτέ το πρόσωπό του. Αυτή η προφητεία εκπληρώθηκε όταν ο Νάρκισσος ερωτεύτηκε την ίδια του την αντανάκλαση. Όταν η Ηχώ προσπάθησε να του εκφράσει την αγάπη της, εκείνος την απέρριψε σκληρά. Συντετριμμένη, η Ηχώ αποσύρθηκε σε σπηλιές, όπου το σώμα της μαράθηκε και έμεινε μόνο η φωνή της. Ο Νάρκισσος, τιμωρημένος από τους θεούς για την αλαζονεία του, είδε την αντανάκλασή του σε μια λίμνη, ερωτεύτηκε τον εαυτό του και, μη μπορώντας να αποσπαστεί από την εικόνα του, μαράθηκε και πέθανε. Στον τόπο του θανάτου του φύτρωσε το ομώνυμο λουλούδι. Αποσυμβολισμός: Ο μύθος αυτός αντικατοπτρίζει την καταστροφική φύση της υπερβολικής αυταγάπης και της αδυναμίας σύνδεσης με τους άλλους. Η Ηχώ συμβολίζει την ανεκπλήρωτη αγάπη και την απώλεια της προσωπικής φωνής, ενώ ο Νάρκισσος ενσαρκώνει την απορρόφηση και την απομόνωση που προκύπτει από την εμμονή με την ίδια του την εικόνα. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στο ιερό του Αμφιάραου στον Ωρωπό, με εντολή του θεού, προσφερόταν θυσία στους ήρωες, στους οποίους συγκαταλεγόταν και ο Νάρκισσος. Ο Νάρκισσος θεωρείται δαίμονας του ύπνου ή του θανάτου και κατά συνέπεια του κάτω κόσμου. Το λουλούδι πιστευόταν ότι προκαλεί ύπνο. Ακόμη το φύτευαν επάνω σε τάφους ή έφτιαχναν με αυτό στεφάνια για τους νεκρούς. Το όνομα Νάρκισσος ετυμολογείται απο τη λέξη ναρκάν που παραπέμπει και στον Ναρκαίο, γιο του Διόνυσου, συνδεόμενο με την παράδοση του θανάτου του θεού στη διάρκεια του χειμώνα, καθώς και με την Αθηνά Ναρκαία. Ψυχολογική Ανάλυση: Ο μύθος αγγίζει τη ναρκισσιστική διαταραχή, την ανικανοποίητη αγάπη και την αυτοκαταστροφή μέσω της εμμονής. Στην ψυχολογία, ο όρος «ναρκισσισμός» χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση όπου το άτομο έχει υπερβολική ενασχόληση με τον εαυτό του, αναζητά συνεχώς θαυμασμό και παρουσιάζει έλλειψη ενσυναίσθησης προς τους άλλους. Αυτή η διαταραχή μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις και σε μια διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Ψυχαναλυτικές Προσεγγίσεις: Σίγκμουντ Φρόιντ: Ο Φρόιντ εισήγαγε την έννοια του ναρκισσισμού ως μέρος της ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης. Διέκρινε τον πρωτογενή ναρκισσισμό, όπου το βρέφος επενδύει όλη τη λίμπιντο στον εαυτό του και τον δευτερογενή ναρκισσισμό, όπου το άτομο αποσύρει τη λίμπιντο από τα εξωτερικά αντικείμενα πίσω στον εαυτό του, συχνά ως μηχανισμό άμυνας. Καρλ Γιούνγκ: Ο Γιούνγκ είδε τον ναρκισσισμό ως μια αναγκαία φάση της ανάπτυξης, όπου το άτομο εστιάζει στον εαυτό του για να ανακαλύψει την προσωπική του ταυτότητα. Ωστόσο, η υπερβολική παραμονή σε αυτή τη φάση μπορεί να εμποδίσει την περαιτέρω ψυχολογική ανάπτυξη και την ικανότητα του ατόμου να συνδεθεί με τους άλλους. Ζακ Λακάν: Ο Λακάν ανέλυσε τον μύθο του Νάρκισσου μέσω της έννοιας του «σταδίου του καθρέφτη». Σε αυτή τη φάση, το παιδί αναγνωρίζει την αντανάκλασή του και αναπτύσσει μια εικόνα του εαυτού του. Ωστόσο, αυτή η εικόνα είναι μια φαντασιακή κατασκευή που μπορεί να οδηγήσει σε μια διχοτόμηση μεταξύ του πραγματικού εαυτού και της ιδανικής εικόνας, προκαλώντας εσωτερικές συγκρούσεις. Ο μύθος του Νάρκισσου και της Ηχούς συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης και ανάλυσης, προσφέροντας βαθιά ενόραση στις ανθρώπινες συμπεριφορές και τις ψυχολογικές καταστάσεις που σχετίζονται με την αυτοεικόνα και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: https://angeligeorgiastoryteller.gr https://mithoikaipolitismoi.gr https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr https://akougontasmetingeorgia.gr https://syzitontasmetingeorgia.gr https://theatromeangeligeorgia.gr Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Άνθρωποι και ιστορίες- Ενσυναίσθηση, η ευφυΐα της καρδιάς. 1:17:05

πριν 17 weeks1:17:05

1:17:05

Άνθρωποι και ιστορίες- Ενσυναίσθηση, η ευφυΐα της καρδιάς. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: 1. https://angeligeorgiastoryteller.gr/ 2. https://mithoikaipolitismoi.gr/ 3. https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr 4. https://anexixniastesipothesis.gr/ 5. https://akougontasmetingeorgia.gr 6. https://syzitontasmetingeorgia.gr 7. https://theatromeangeligeorgia.gr/ Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia/ Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi/ email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Άνθρωποι και ιστορίες- Έρωτας και μερικά φαινόμενα. 43:34

πριν 17 weeks43:34

43:34

Άνθρωποι και ιστορίες- Έρωτας και μερικά φαινόμενα. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: 1. https://angeligeorgiastoryteller.gr/ 2. https://mithoikaipolitismoi.gr/ 3. https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr 4. https://anexixniastesipothesis.gr/ 5. https://akougontasmetingeorgia.gr 6. https://syzitontasmetingeorgia.gr 7. https://theatromeangeligeorgia.gr/ Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia/ Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi/ email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Άνθρωποι και ιστορίες- Πετυχαίνουμε τους στόχους μας με προσωπική πρωτοβουλία. 32:53

πριν 21 weeks32:53

32:53

Άνθρωποι και ιστορίες- Πετυχαίνουμε τους στόχους μας με προσωπική πρωτοβουλία. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: 1. https://angeligeorgiastoryteller.gr/ 2. https://mithoikaipolitismoi.gr/ 3. https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr 4. https://anexixniastesipothesis.gr/ 5. https://akougontasmetingeorgia.gr 6. https://syzitontasmetingeorgia.gr 7. https://theatromeangeligeorgia.gr/ Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia/ Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi/ email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com Στις ομάδες μου στο Facebook που σας παραθέτω αλληλεπιδράτε, κάνετε ερωτήσεις και παίρνετε μέρος σε κληρώσεις βιβλίων και συνεδριών. Επίσης όποιος θέλει μου στέλνει email στο: angeligeorgia.storyteller@gmail.com για να παίρνει ΔΩΡΕΑΝ ηχητικά που ηχογραφώ η ίδια με μυθολογίες, παραμύθια, ιστορίες σοφίας, λογοτεχνικά βιβλία σε συνέχειες, ποιήματα από όλο τον κόσμο. Επίσης βίντεο με συνεντεύξεις και ιστορίες κ.ά. Επίσης ενημέρωση για σεμινάρια χαμηλού κόστους. Εάν θέλετε να σας ειδοποιώ για τέτοια σεμινάρια απλά ζητήστε το στο email που θα μου στείλετε και θα μπείτε στη λίστα μου. Βάλτε και άλλους φίλους στις ομάδες. 1. Ελλάδα-Βιβλία-Φιλοσοφία- Τέχνες https://www.facebook.com/groups/Ellada.books.filosophy.arts 2. Άνθρωποι και ιστορίες https://www.facebook.com/groups/anthropoikaiistories 3. Φίλοι των εκπομπών της Γεωργίας Αγγελή https://www.facebook.com/groups/filoitonekpompontisgeorgiaangeli 4. Οικογένεια η μεγάλη μας αγάπη https://www.facebook.com/groups/oikogeniaimegalimasagapi 5. Αγάπης λόγια https://www.facebook.com/groups/agapislogia 6. Η Παιδική ψυχή https://www.facebook.com/groups/ipaidikipsychi 7. Τα πάντα για τα παιδιά https://www.facebook.com/groups/ta.panta.gia.ta.paidia 8. Μύθοι και πολιτισμοί https://www.facebook.com/groups/mythoiKaipolitismoi 9. Παραμύθια για παιδιά και ενήλικες https://www.facebook.com/groups/paramithiagiapaidiakaienilikes 10. Ξύπνημα της καρδιάς https://www.facebook.com/groups/xipnimatiskardias 11. Φίλοι της Γεωργίας Αγγελή https://www.facebook.com/groups/filoigeorgiasangeli 12. Ένα όνειρο τρελό https://www.facebook.com/groups/enaoneirotrelo 13. Ναι! Μπορώ https://www.facebook.com/groups/naimporo 14. Έχω μια καλή ιδέα https://www.facebook.com/groups/gold.idea 15. Αυτοβελτίωση- Αυτοανάπτυξη https://www.facebook.com/groups/autoveltiosiautoanaptixi 16. Φωτεινά καλημεράκια με τη Γεωργία https://www.facebook.com/groups/fotinakalimerakiametingeorgia/people 17. Skepsi mou!!! https://www.facebook.com/groups/skepsimou…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Άνθρωποι και ιστορίες- Επιχείρηση...γάμος! 53:03

πριν 25 weeks53:03

53:03

Άνθρωποι και ιστορίες- Επιχείρηση...γάμος! Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: 1. https://angeligeorgiastoryteller.gr/ 2. https://mithoikaipolitismoi.gr/ 3. https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr 4. https://anexixniastesipothesis.gr/ 5. https://akougontasmetingeorgia.gr 6. https://syzitontasmetingeorgia.gr / 7. https://theatromeangeligeorgia.gr/ Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia/ Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi/ email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com Στις ομάδες μου στο Facebook που σας παραθέτω αλληλεπιδράτε, κάνετε ερωτήσεις και παίρνετε μέρος σε κληρώσεις βιβλίων και συνεδριών. Επίσης όποιος θέλει μου στέλνει email στο: angeligeorgia.storyteller@gmail.com για να παίρνει ΔΩΡΕΑΝ ηχητικά που ηχογραφώ η ίδια με μυθολογίες, παραμύθια, ιστορίες σοφίας, λογοτεχνικά βιβλία σε συνέχειες, ποιήματα από όλο τον κόσμο. Επίσης βίντεο με συνεντεύξεις και ιστορίες κ.ά. Επίσης ενημέρωση για σεμινάρια χαμηλού κόστους. Εάν θέλετε να σας ειδοποιώ για τέτοια σεμινάρια απλά ζητήστε το στο email που θα μου στείλετε και θα μπείτε στη λίστα μου. Βάλτε και άλλους φίλους στις ομάδες. 1. Ελλάδα-Βιβλία-Φιλοσοφία- Τέχνες https://www.facebook.com/groups/Ellada.books.filosophy.arts 2. Άνθρωποι και ιστορίες https://www.facebook.com/groups/anthropoikaiistories 3. Φίλοι των εκπομπών της Γεωργίας Αγγελή https://www.facebook.com/groups/filoitonekpompontisgeorgiaangeli 4. Οικογένεια η μεγάλη μας αγάπη https://www.facebook.com/groups/oikogeniaimegalimasagapi 5. Αγάπης λόγια https://www.facebook.com/groups/agapislogia 6. Η Παιδική ψυχή https://www.facebook.com/groups/ipaidikipsychi 7. Τα πάντα για τα παιδιά https://www.facebook.com/groups/ta.panta.gia.ta.paidia 8. Μύθοι και πολιτισμοί https://www.facebook.com/groups/mythoiKaipolitismoi 9. Παραμύθια για παιδιά και ενήλικες https://www.facebook.com/groups/paramithiagiapaidiakaienilikes 10. Ξύπνημα της καρδιάς https://www.facebook.com/groups/xipnimatiskardias 11. Φίλοι της Γεωργίας Αγγελή https://www.facebook.com/groups/filoigeorgiasangeli 12. Ένα όνειρο τρελό https://www.facebook.com/groups/enaoneirotrelo 13. Ναι! Μπορώ https://www.facebook.com/groups/naimporo 14. Έχω μια καλή ιδέα https://www.facebook.com/groups/gold.idea 15. Αυτοβελτίωση- Αυτοανάπτυξη https://www.facebook.com/groups/autoveltiosiautoanaptixi 16. Φωτεινά καλημεράκια με τη Γεωργία https://www.facebook.com/groups/fotinakalimerakiametingeorgia/people 17. Skepsi mou!!! https://www.facebook.com/groups/skepsimou…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Άνθρωποι και ιστορίες- Οι πραγματικές αιτίες του φόβου. 49:33

πριν 25 weeks49:33

49:33

Άνθρωποι και ιστορίες- Οι πραγματικές αιτίες του φόβου. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: 1. https://angeligeorgiastoryteller.gr/ 2. https://mithoikaipolitismoi.gr/ 3. https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr 4. https://anexixniastesipothesis.gr/ 5. https://akougontasmetingeorgia.gr 6. https://syzitontasmetingeorgia.gr 7. https://theatromeangeligeorgia.gr/ Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia/ Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi/ email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com Στις ομάδες μου στο Facebook που σας παραθέτω αλληλεπιδράτε, κάνετε ερωτήσεις και παίρνετε μέρος σε κληρώσεις βιβλίων και συνεδριών. Επίσης όποιος θέλει μου στέλνει email στο: angeligeorgia.storyteller@gmail.com για να παίρνει ΔΩΡΕΑΝ ηχητικά που ηχογραφώ η ίδια με μυθολογίες, παραμύθια, ιστορίες σοφίας, λογοτεχνικά βιβλία σε συνέχειες, ποιήματα από όλο τον κόσμο. Επίσης βίντεο με συνεντεύξεις και ιστορίες κ.ά. Επίσης ενημέρωση για σεμινάρια χαμηλού κόστους. Εάν θέλετε να σας ειδοποιώ για τέτοια σεμινάρια απλά ζητήστε το στο email που θα μου στείλετε και θα μπείτε στη λίστα μου. Βάλτε και άλλους φίλους στις ομάδες. 1. Ελλάδα-Βιβλία-Φιλοσοφία- Τέχνες https://www.facebook.com/groups/Ellada.books.filosophy.arts 2. Άνθρωποι και ιστορίες https://www.facebook.com/groups/anthropoikaiistories 3. Φίλοι των εκπομπών της Γεωργίας Αγγελή https://www.facebook.com/groups/filoitonekpompontisgeorgiaangeli 4. Οικογένεια η μεγάλη μας αγάπη https://www.facebook.com/groups/oikogeniaimegalimasagapi 5. Αγάπης λόγια https://www.facebook.com/groups/agapislogia 6. Η Παιδική ψυχή https://www.facebook.com/groups/ipaidikipsychi 7. Τα πάντα για τα παιδιά https://www.facebook.com/groups/ta.panta.gia.ta.paidia 8. Μύθοι και πολιτισμοί https://www.facebook.com/groups/mythoiKaipolitismoi 9. Παραμύθια για παιδιά και ενήλικες https://www.facebook.com/groups/paramithiagiapaidiakaienilikes 10. Ξύπνημα της καρδιάς https://www.facebook.com/groups/xipnimatiskardias 11. Φίλοι της Γεωργίας Αγγελή https://www.facebook.com/groups/filoigeorgiasangeli 12. Ένα όνειρο τρελό https://www.facebook.com/groups/enaoneirotrelo 13. Ναι! Μπορώ https://www.facebook.com/groups/naimporo 14. Έχω μια καλή ιδέα https://www.facebook.com/groups/gold.idea 15. Αυτοβελτίωση- Αυτοανάπτυξη https://www.facebook.com/groups/autoveltiosiautoanaptixi 16. Φωτεινά καλημεράκια με τη Γεωργία https://www.facebook.com/groups/fotinakalimerakiametingeorgia/people 17. Skepsi mou!!! https://www.facebook.com/groups/skepsimou…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Άνθρωποι και ιστορίες. Πως να βιώνεις ευτυχία κάθε στιγμή. 1:01:30

πριν 25 weeks1:01:30

1:01:30

Άνθρωποι και ιστορίες. Πως να βιώνεις ευτυχία κάθε στιγμή. Η ιστοσελίδα μου https://www.angeligeorgia.gr Τα Podcast μου: https://angeligeorgiastoryteller.gr https://mithoikaipolitismoi.gr https://fotinakalimerakiametingeorgia.gr https://akougontasmetingeorgia.gr https://syzitontasmetingeorgia.gr https://theatromeangeligeorgia.gr Το κανάλι μου στο you tube https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία: https://www.facebook.com/angeligeorgia Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: https://www.facebook.com/mythoikaipolitismoi email: angeligeorgia.storyteller@gmail.com…

Αγγελή Γεωργία αφηγήτρια,ραδιοφωνική παραγωγός,Podcaster, συγγραφέας

1
Άνθρωποι και ιστορίες-Η εφαρμογή της αγάπης, συνέντευξη Ολυμπίας Χαλκίδου. 1:50:33

πριν 25 weeks1:50:33