Οι 24 τελευταίες ώρες ενός τριαντάρη άντρα πριν μπει στη φυλακή για να εκτίσει την επταετή ποινή του. Οι 24 τελευταίες πριν την 25η. Οι δυο συνομήλικοι φίλοι του. Η κοπέλα του. Ο πατέρας του. Το σκυλί του. Ο δερμάτινος καναπές του. Όλες οι φυλές της Νέας Υόρκης. Τα ερείπια των Δίδυμων Πύργων που έχουν χτυπηθεί μερικούς μόλις μήνες πριν. Κι αυτή η ζ…

Ένας άνθρωπος που κάθε καλοκαίρι πηγαίνει στην Αλάσκα για να προστατεύσει τις αρκούδες από έναν κίνδυνο που ούτε διατρέχουν στα αλήθεια ούτε εκείνος υπάρχει τρόπος να αποτρέψει. Ένας άνθρωπος που κάθε καλοκαίρι πηγαίνει στην Αλάσκα για να μην προστατεύσει τον εαυτό του από τον κίνδυνο των αρκούδων. Το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ του Βέρνερ Χέρτζογ…

Στα 1977 ο Στίβεν Σπίλμπεργκ χρησιμοποιεί την επιστημονική φαντασία ως το όχημα για να αφηγηθεί και να εικονογραφήσει μια ιστορία, μέσα στην οποία ο ήρωας βιώνει κάτι που είναι ταυτόχρονα και θρησκευτική πίστη και έρωτας και υπαρξιακή αναζήτηση. Ποτέ πριν αλλά και ποτέ μετά τις «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» δεν ξανακινηματογραφήθηκε με τέτοια εκθαμβ…

Aν υπάρχει ένα διαρκές θαύμα στο σινεμά του Φεντερίκο Φελίνι είναι το τι μπορεί να χωρέσει σε κάθε πλάνο του: Πόση ελευθερία, πόσος πλούτος, πόση ποίηση, πόση ζωή, πόσοι μα πόσοι άνθρωποι. Eικόνες που και στο "Αmarcord" χρωματίζονται από τα χρώματα του Τζιουζέπε Ροτούνο και πλημμυρίζουν από τις μουσικές του Νίνο Ρότα, ενός ανθρώπου που έκανε με τις…

Δεκαεφτάχρονος τυφλώνει έξι άλογα στον στάβλο, στον οποίο δούλευε. Ο ψυχίατρος που θα προσπαθήσει να τον γιατρέψει θα αναρωτηθεί αν η θεραπεία είναι προτιμότερη απ' την ασθένεια, αν το να είσαι κανονικός είναι προτιμότερο απ' το να οδηγείσαι στην έκσταση, έστω και μέσα από τη διαταραχή σου. Η αριστουργηματική πρόζα του Πίτερ Σάφερ απ' το ομώνυμο θε…

Ο Φρανκ και η Έιπριλ, στα τριάντα τους ή ελάχιστα πριν, με δύο παιδιά και κουκλίστικο σπίτι στα προάστια στη δεκαετία του πενήντα. Ο Φρανκ νιώθει να τον πνίγει η δουλειά του, η Έιπριλ νιώθει να την πνίγει η ζωή της. Κι αν δραπέτευαν απ' τα προάστια και τον κομφορμισμό; Κι αν έφευγαν για το Παρίσι; Ο Σαμ Μέντες κινηματογραφεί την ακόμα τότε συζυγό τ…

"Το Dogville θα ήταν εντελώς μεγάλο έργο, ακόμη κι αν ο Λαρς φον Τρίερ το είχε γυρίσει σε κανονικά σκηνικά και είχε δημιουργήσει μια κανονική κινηματογραφική αναπαράσταση. Όλο το ασύλληπτο πράγμα που έφτιαξε με τη θεατρική σκηνή, τις κιμωλίες, τα όρια, τη φόρμα, τη σύμβαση του μέσου απογειώνει ένα ούτως ή άλλως αριστούργημα σε σφαίρες που μόνο ιδιο…

«Όπως σχεδόν ολόκληρο το σινεμά του Μπερτολούτσι και μάλλον σε μεγαλύτερο βαθμό από κάθε άλλη ταινία του και σίγουρα σε έναν βαθμό που πολύ λίγες άλλες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου έχουν καταφέρει, 'Ο τελευταίος αυτοκράτορας' σε ξελογιάζει σε βαθμό εκστατικό. Είναι τόσο ασύλληπτη η ομορφιά, το εικαστικό μεγαλείο και ο πλούτος των εικόνων…

"Ο Τζέφρι θέλει να δει τι κρύβεται κάτω από το γρασίδι, έχει δει τον κόσμο θέλει να δει και τον υπόκοσμο, θέλει να δει ποιος και γιατί μπορεί να κόβει αυτιά ανθρώπων στην κοινότητα που πέρασε την παιδική του ηλικία. Ο ενήλικος κόσμος, ο αληθινός κόσμος, ο μη εξιδανικευμένος κόσμος, ο κόσμος κάτω από την επιφάνεια αποτελεί ένα αστυνομικό μυστήριο πο…

«Ας υποθέσουμε λοιπόν για μια στιγμή ότι η 'Διπλή Ζωή της Βερονίκ' δεν είναι μια αλληγορία. Ας υποθέσουμε ότι αυτό που συμβαίνει στην ταινία μπορεί να συμβαίνει και στην πραγματικότητα. Ας υποθέσουμε ότι δεν είναι μόνο η Βερόνικα στην Πολωνία που είναι σαν αντίτυπο της Βερονίκ στην Γαλλία και η Βερονίκ στη Γαλλία που είναι σαν αντίτυπο της Βερόνικα…

"Το άγχος της λευκής σελίδας που τελικά γεμίζει επειδή συνέβη κάτι πολύ χειρότερο από το να μην μπορείς να γεμίσεις μια λευκή σελίδα, κι όλο αυτό για να μείνουν οι σελίδες γραμμένες αλλά να μην μπορεί κανείς να τις δει". O Old boy μιλά σε αυτό το podcast για το Barton Fink των αδελφών Κοέν.Από τον elculture | old boy

"Όταν ο πόνος σου δεν έχει περάσει ένα όριο ανοχής, μπορείς να ζεις με τους άλλους ανθρώπους, μπορείς να ζεις μέσα στις πόλεις τους, μπορείς να ξέρεις διαρκώς πού είσαι, ποιος είσαι, τι μέρα είναι, ποια είναι η επικαιρότητα, ποιες οι καθημερινές σκοτούρες. Όταν όμως σπας οριστικά, όταν ούτε το ποτό δεν μπορεί πια να σε κρύψει από τον εαυτό σου, ότα…

«Πόσο πιο κατακριτέος είναι ο δόλος μπροστά στην επιπολαιότητα; Πόσο πιο επονείδιστη είναι μια πράξη που πραγματοποιείται με συνείδηση του βάρους της από μια πράξη που πραγματοποιείται στην απόλυτη ελαφρότητα; Πόσο πιο αβάσταχτο είναι να έχουν διαλυθεί ζωές από κάτι που ο αυτουργός της πράξης δεν θυμάται καν ότι το έκανε επειδή τόσο ασήμαντο ήταν γ…

Σε αυτό το podcast, ο Old boy μιλά για άλλη μία αγαπημένη του ταινία: το "It's a Wonderful life" του Φρανκ Κάπρα από το 1946, που δεν άντεξε απλώς στον χρόνο, αλλά ο χρόνος έδωσε στην ταινία προστιθέμενη αξία. Μια ταινία βαθιά πολιτική, μια ταινία που, όμως, παρότι το FBI του Xoover τη θεώρησε αντιαμερικάνικη και προπαγανδιστική, ελάχιστοι θα σκεφτ…

Σε αυτό το podcast, ο Old boy μιλάει για μία από τις πιο αγαπημένες του ταινίες: το "Stand by me" του Rob Reiner από το 1986. Μια ταινία που παρά τη δύσκολη θεματική της είναι λουσμένη στο φως. "Τα παιδιά θα είναι πάντα παιδιά και θα είναι γεμάτα με φως, ό,τι άλλο μαύρο και αν συμβαίνει στα ίδια ή τριγύρω τους, όπως, άλλωστε, διαπιστώνουμε, με ανακ…