عباس معروفی شاعر داستان ها

رادیو جامعه (پادکست اجتماعی)

«پیکر فرهاد» (۱۳۸۱)، «فریدون سه پسر داشت» (۱۳۸۲)، «ذوب‌شده» (۱۳۸۸)، «تماما مخصوص» (۱۳۸۹) و «نام تمام مردگان یحیی است» (۱۳۹۷) رمان‌هایی‌اند که عباس معروفی طی سال‌های تبعید نوشت. پنج مجموعه داستان، هفت نمایشنامه، دو مجموعه شعر و انبوهی مقاله و یادداشت کارنامه‌ای پربار برای معروفی ساخته‌اند.
اما در سال‌های اخیر، بیماری به جنگ این نویسنده پرتلاش آمد. وقتی خبر ابتلای او به سرطان منتشر شد، علاقه‌مندانش یاد خاطره سیمین دانشور از او افتادند. دانشور به او گفته بود: «غصه نخور عباس! غصه سرطان است، مریض می‌شوی!» شاید همین خاطره است که با انتشار خبر درگذشت معروفی، مشتاقان قلمش را به این باور رساند که «سرطان معروفی را نکشت، اندوه و غصه بود که باعث شد نویسنده سمفونی مردگان دق کند».
آقای نویسنده حالا به خوابی هزارساله رفته است تا به رویاهای دوردست بپیوندد؛ خوابی که در یکی از کتاب‌هایش در مورد آن نوشته بود: «می‌دانی که از مرگ نمی‌ترسم؛ فقط حیف است هزار سال بخوابم و خواب تو را نبینم...»